CEVAP: • Monarkomaklar Feodal değerleri ve kurumları yeniden canlandırmayı savunurlar. • Ölmeye yazgılı olduğu apaçık belli olan soyluluğu diriltmenin ötesinde, bu sınıfı siyasal olarak yeniden işlevsel kılmaya çalışıyordu. • Soyluların feodal ayrıcalıklarını tasfiyeye girişen krallık iktidarı yani mutlak monarşi iktidarın gasp edilmesi anlamına geliyordu. • Monarkomaklar kral ile krallığı birbirinden ayırır. • Krallığa değil, tiranlaştığını savundukları krala karşı çıkıyorlardı. • Temel referans çerçevelerini elbette doğru din olarak kabul ettikleri Protestanlık ve biricik dayanaklarını ise feodal hiyerarşinin en tepesindeki soylular oluşturuyordu. • Monarkomak yazarların özellikle Machiavelli’yle hesaplaştıkları görülür. Monarkomaklar için meşruluğu kendiyle koşullu prens, tiranın ta kendisiydi. • Machiavelli’ye göre, kral varsa kendi iradesi ve gücüyle vardı, var ve meşru olmak için kendi güç ve istencinden başka bir şeye gereksinim duymadığı gibi, bunlar dışında başka bir şeyle sınırlı da değildi. İşte monarkomakların öldürmeye çalıştığı bu kraldı.