CEVAP:

Hem gündelik yaşamdaki siyasal, toplumsal ve kültürel pratiklerde hem de yeni medya üzerinden oluşturulan içeriklerde nefret söylemini ve nefret suçlarını tümüyle ortadan kaldırmak neredeyse imkânsız gibi görünmektedir. Sosyolojik analiz, nefret söyleminin toplumsal kökenleri olduğuna işaret etmektedir. Buna göre, nefret söyleminin ırkçı, cinsiyetçi, homofobik ve yabancı düşmanı içerikleri sosyalizasyon sürecinde ve her toplumda bulunan ideolojik aygıtlar (eğitim, medya, hukuk, siyaset, din vb. kurumlar) üzerinden bireye aktarılmakta ve bireyler bu sürecin toplamı olarak basmakalıp ve önyargılı fikirleri nefret söyleminin bir repertuarı olarak biriktirmektedir. Eğitim başta olmak üzere, hukuk, medya vb. toplumsal kurumların ürettiği nefret söylemleriyle mücadele ancak bu kurumlardaki zihniyet dönüşümü ile mümkün olabilir. Dolayısıyla öncelikle, bu kurumların çok kültürlü, çok taraflı, eşitlikçi, çoğulcu, müzakereci ve demokratik bir anlayışla yeniden düzenlenmesi acil ve öncelikli eylem planı olmalıdır. Bu kurumlarda çok-kültürlü, çok taraflı, müzakereci, eşitlikçi ve farklılıkları zenginlik olarak tanıyan bir anlayış geliştirilmediği sürece, bireylerin sahip oldukları nefret söyleminin mevcut dramatik görünümünün ve boyutunun değişmeyeceğini öngörebiliriz.