CEVAP:

Türk halk bilimi çalışmaları açısından bu yaklaşım doğru değildir. Yazar, her anlatının kendi başına bir gösterim olduğunu kabul etmekle birlikte o anlatım ile bir başka anlatımın gerek anlatım ortamı gerekse metin bakımından ‘‘eş metin” veya” benzer metin” terimiyle karşılanabilecek benzerlikler içermesi hâlinde bunları karşılaştırmalı olarak incelemek gerektiğini söyler (Oğuz, 2000: 32-34). Oğuz’un bu kurama yönelik diğer bir eleştirisi ise; gösterimci teorinin izleyebildiğimiz olaylar için kullanılabilecek bir kuram olduğunu ancak bu kuramın, arkaik metinler üzerinde yapılan çalışmaları ‘geçmişin tortularının analizi’ gibi bir yaklaşımla ele almasıdır. Yazar, geçmiş dönemlerden günümüze kalan divan, cönk gibi halk bilimi için önem taşıyan çalışmalara “geçmişin tortusu” şeklinde yaklaşmanın doğru olmadığını belirtir (Oğuz, 2000: 34).