CEVAP:

Bu yaklaşımda tesadüfi deneyin aynı koşullar altında defalarca tekrarlandığı varsayılır. Aynı koşullar altında tesadüfi bir deney çok defa tekrarlandığında elde edilen sonuçlardan ilgilenilen türden olanların sayısının (f), deney sayısına (n) oranı deney sayısı sonsuza büyütüldüğünde f/n değerine yaklaşır. f/n oranının yaklaştığı bu değer ilgilenilen A olayının ortaya çıkma olasılığı olarak tanımlanır ve ( ) lim N P A f ›? n = olarak gösterilir. Bu gösterimdeki limit matematiksel anlamda olmayıp, deneyin olabildiğince çok tekrarlanması anlamındadır. Örneğin bir hastanede A, B, C, D poliklinikleri olsun. Bu polikliniklerden birisi için randevu alan bir hastanın A polikliniğinden randevu istemesi olasılığını hesaplayalım. Bu olasılığı hesaplamak için bir haftalık randevu siteminin örneklem olarak ele alınarak incelendiğini ve A polikliniği için 50, B için 60, C için 90 ve D için 100 hastanın randevu aldığını varsayalım. Belirlenen bu sayılar frekans olarak değerlendirilir ve P(A)= 50/200=0,25 hesaplanır. Ancak örneklem olarak bir hafta değil de bir aylık gözlenen randevular alınsaydı frekanslar değişeceğinden olasılıklarda değişecekti. Bu olasılıklardaki değişmenin azaltılması ancak örneklem hacminin arttırılması yoluyla sağlanır. Bu örnekte bir hafta ve bir ay yerine bir yıllık gözlem yapıldığında bu olasılıkların belirli sayılarda durağanlaştığı görülecektir. Kısaca doğru sonuçlara ulaşabilmemiz için çok sayıda gözlem yapmamız gerekir. Oransal frekans yaklaşımında, n sayıda deneyin aynı koşullar altında yapılmasının zorluğu ve deney sayısının kaçta sonlandırılacağının bilinememesi gibi yetersizlikler vardır.