CEVAP:

Orta Çağ boyunca Batı’da sanat ağırlıkla dinî
niteliklidir ve kilisenin sınırlandırmalarına tâbidir. Eğitim
ve kutsal metinleri yüceltme işlevi ön plandadır.
Rönesans’la birlikte “kendisinden başka bir amacı
olmayan sanat” fikrinin temelleri atılır. Sanatın
Rönesans’a kadarki kısa tarihçesiyle gösterildiği gibi sanat
eski toplumlarda yararlılık ve işlevle iç içe bir kavramdır.
Yalnızca güzellik amacı güdülerek üretilmezler. Bugün
yalnız güzellik ve haz duygusu uyandırdığı için sergilenen
ya da satın alınan eserler de üretim aşamasında bir yarar
fikrine dayanıyordu; bir işlevi yerine getirmek üzere
yaratılmıştı. Ancak Eski Yunan’daki üsluplarda
gördüğümüz gibi güzellik, bazen daha ön planda olmak
üzere sanatın içinde gizlenmeye devam ediyordu.