CEVAP:

Osmanlı döneminde “erkân-ı harp”, Cumhuriyet döneminde “kurmay” olarak adlandırılan subaylar, Harbiye mezunu devre arkadaşlarından farklı olarak stratejik düzeydeki büyük birlikleri ve farklı askerî sınıf­ların ortaklaşa icra edeceği müşterek harekâtları sevk ve idare etmek üzere eğitilirler. Stratejik birlik denildiğinde kasdedilen alay üstü askerî birliklerdir (tugay, tümen, kolordu, ordu). Alay ve daha küçük birliklere ise taktik-operatif birlikler denir. Kurmaylar da diğer subaylar gibi kıta görevi yapabilir; ancak esas meşguliyetleri karargâhlardaki planlama ağırlıklı işleri yapmaktı. Ordularda genelkurmayların öne çıkması 1860’larda Prusya’da başlamış ve Osmanlı dâhil pek çok ülkeye Prusya Genelkurmayı örnek olmuştur.