CEVAP:

XVIII. Yüzyıldan itibaren Batı’nın üstünlüğünü kabul eden Osmanlı Devleti, aradaki farkı kapatmak için ıslahatlar yapılmasını zorunlu gördü. Bu bağlamda Osmanlı idaresi bir yandan Avrupa’dan gelen uzmanlardan yararlanırken, diğer taraftan da batılı eserleri Türkçeye çevirterek Avrupa düşüncesinin ülkeye girmesinin önünü açtı. Ayrıca gelişmeleri izlemek ve daha gerçekçi bir dış politika yürütmek amacıyla Avrupa başkentlerinde daimi elçilikler açtı. Yurtdışından gelen uzmanlar ve açılan okullardan yetişen aydınların da çabalarıyla Osmanlı Devleti’nde çağdaşlaşma hareketi hızlandı. Ancak bu yenileşme hareketleri III. Selim’in padişah olmasına kadar programlı bir hale gelemedi. III. Selim (1789-1807) iyi yetişmiş ve ileri görüşlü bir padişahtı. Devletin kötü gidişini durdurmak için devrinin ileri gelen âlimlerine ve yabancı uzmanlara raporlar (layihalar) hazırlattı. Yenilikleri de bu raporlar ışığında uygulamaya koydu. Böylece III. Selim ıslahat hareketini bir tek kişiye değil, devlete mal etmeye çalıştı