CEVAP: Osmanlı toplumunun yükseliş ve duraklama şeklinde anılan dönemlerindeki genel karakterine bakıldığında felsefi düşünme tarzının ve felsefi eserlerin felsefi bir sorun olarak algılanmadığı fark edilebilir. Dini düşünce, Osmanlı pratik hayatının en genel çerçevesini oluşturduğu için, felsefe ancak bu genel çerçeve içinde konumlandırılarak anlamlandırılan bir husustur. Böylece o, Osmanlı toplumunun genel dünya görüşünü belirleyen, dünya görüşünün çerçevesini ya da sınırlarını oluşturan bir anlam dünyası değildir.