CEVAP: • Klise’nin başındaki papanın dünyevi iktidarlar ve mülkler üzerinde hakkının bulunduğunu İsa’ya dayandıran görüşler, kutsal yazılarla bağdaşmamaktadır. Kutsal yazılara göre, ne papa kılıcını imparatordan ne de imparator kılıcını papadan almıştır. Demek ki iki iktidarın yetki alanları birbirinden tümüyle ayrıdır. • İmparatorun ya da kralın iktidarı Tanrı tarafından geliyorsa da burada bir aracı vardır. Bu aracı, Kilise değil, halktır. • Bu bağlamda, Kilise’nin ruhani görevlerini yerine getirebilmek için dünyevi alanda sahip oldukları mal ve mülkleri, tabii ki kralın güvencesi altındadır. Ama kral kamusal çıkar amacıyla bunları denetlemek ve vergilendirmek hakkını elinde bulundurur. • Papa, tıpkı kral gibi kendi yetki alanı içinde sınırlıdır. Daha açıkçası, ruhani iktidar yalnız papaya değil, bütün Kilise’ye verilmiştir. Bu nedenle, dünyanın Roma ve papadan büyük olması gibi, Kilise Genel Kurulu da tek başına olan papadan büyüktür. • Gerek papa, gerek kral, kendi alanlarında mutlak egemen değillerse de her biri diğerine karşı kendi alanı içinde üstün konumdadır. Bir başka değişle, papa ruhani konularda kraldan, kral da dünyevi konularda papadan üstündür.