CEVAP:

Periyodisite birçok meyve tür ve çeşidinde görülen bir olay olmasına rağmen periyodisitenin şiddeti familya, cins, tür ve çeşit bazında önemli değişiklikler göstermektedir. Antepfıstığı, fındık ve zeytin mutlak periyodisite gösteren türlerdir. Önemli bir fizyolojik sorun olan pe­riyodisite çeşidin genetik ve fizyolojik özelliğine bağlı olmakla birlikte, uygulanan kültürel işlemlere, iklim ve toprak koşullarına bağlı olarak da değişir. Bu olay esas olarak ağacın verimli yılında çiçek tomurcuğu oluşumunun çeşitli nedenlerle engellenmesinden kaynaklanmaktadır. Periyodisitenin nedenleri konusunda çeşitli görüşler öne sürülmektedir. Bunlardan biri verimli yılda ağacın beslenme duru­mu ve karbonhidrat/azot dengesidir. Bu görüşe göre, verimli yılda ürünün çok olması nedeni ile çiçek tomurcukları beslenme yetersizliğine bağlı olarak oluşa­mamaktadır. Verimli yılda (var dönemde) bitkinin aşırı derecede karbonhidrat tüketimi yok döneminde ürün miktarının düşmesine ve üründe yıllara göre dal­galanmaya neden olmaktadır. Bu konuda ileri sürülen diğer bir görüş ise, gelişen embriyonun çiçek tomurcuğu oluşumunu engelleyen hormonlar üretmesidir. Bu engelleyici hormonun ise gibberellik asit olduğu bildirilmektedir. Özellikle genç tohumlarda sentezlenen gibberellinler birçok bitkide çiçeklenme başlangıcını en­gelleyen hormon olarak kabul edilmektedir. Zeytinde yapılan çalışmalar ise yan tomurcuklarda bulunan gibberellik asitin çiçeklenmeyi teşvik ederek periyodis­teyi etkilediğini göstermiştir. Diğer taraftan elma meyvelerinde bulunan IAA’in ve antepfıstığı yaprak ve çekirdeklerinde bulunan ABA’nın ertesi yılki çiçek gözü oluşumunu etkilediği belirlenmiştir.