CEVAP: XVIII. Yüzyılın ilk yarısında silahlı kuvvetlerin sisteminde köklü değişiklikler meydana geldi. Rusya’da güçlü daimi ordu kuruldu ve dvoryan grupları ve streletsi askerleri lağvedildi. Ordunun esasını daimi piyade ve süvari alayları teşkil ediyordu. Ordu, genel ordu nizamnamesi ile faaliyet göstermekteydi. 1716’da asker nizamnamesi 1720’de de donanma nizamnamesi yapıldı ve I. Petro bu çalışmalara bizzat kendisi katıldı. Rusya’da madenciliğin gelişimi topçuluğun da gelişmesine yol açtı. XVIII. Yüzyılın birinci yarısında tüfeğin ucuna süngünün yerleştirilmesi ile yeni bir silah tipi oluştu. Bu devirde Rusya, tarihinde ilk kez Don’da ve Baltık’da askeri bir donanma meydana getirdi. Daimi ordunun ve donanmanın kurulması bu yapıda bazı prensipleri de beraberinde getirdi. Askere alma sistemi zadegan silahlı bölüklerinden, streletsi alaylarından daha üst bir konuma sahipti. Bu sistemin mahiyeti, ülkede vergi veren herkesin her yıl belli sayıda (500, bazı durumlarda 300, 200) askere alınmasıydı. Hizmet ömür boyu sürmekteydi. Dvoryanlar ise askere alınmazlar, ancak bunun karşılığında mutlak askeri veya mülki hizmette bulunmak zorundaydılar. Yeni bir dvoryan asker olarak faaliyete başlar daha sonra bir subay okuluna girer ve buradan ast subay rütbesi alırdı. Böylece bütün subaylar sadece dvoryanlardan meydana geliyordu.1722’de rütbeler hakkında bir tablo oluşturuldu. Bu tablo dvoryanların mecburi hizmetlerini tasdik etti. En aşağı rütbeden hizmete bşlayan dvoryanlar 14 basamaklı bir hizmet cetveline tabi idiler. Bu sistem benzer şekilde donanmada da hayata geçirildi. Vergisini veren halkın da subay rütbesi almasına fırsat yaratıldı. Fakat bu kişi en alt rütbeyi almak için dahi aralıksız olarak 10 yıldan 20 yıla kadar hizmet etmeliydi. Böylece halktan gelenler en iyi durumda bile bu tablonun en aşağı rütbelerine sahip olabilirlerdi.