CEVAP: Adalet, her şeyden önce, bu üç erdemle birlikte sitenin erdemli olmasını sağlayan erdemdir. Gerçekleşmesi için diğer erdemlerin varlığı farz eden bir erdem olarak adalet, “herkesin kendi işiyle uğraşması”, kendi işini yapmasıdır. Adaletin bu olduğu düşüncesine nasıl vardığını da Platon şöyle açıklar: “Sitede ölçülülüğü, yürekliliği ve bilgeliği arayıp bulduktan sonra, geri kalan nitelik budur diyorum. Bu nitelik, bütün öbür erdemlerin sitede doğmasına imkân verir; bundan sonra da, kendisi sitede bulunduğu sürece, onların devamını sağlar”. Adalet, “...insanın dış uğraşlarını değil, iç uğraşlarını, gerçek varlığını, gerçekten kendisiyle ilgili olan şeyleri yönetir, ruhun hiç bir kesiminin başkasına özgü işler görmesine, hakkı olmadığı halde birbirinin işine karışmasına izin vermez”. Adaletin istediği, insanın, kendini gerçek anlamıyla düzene koymasını, kendine hâkim olmasını, kendi içinde kendi kendisiyle dost olmasını ifade eden bir erdemdir. Adalet, “tıpkı müzikteki üç perde (pes, tiz, orta ve varsa ara perdeler gibi) arasındaki uyum gibi, insanın, ruhunun üç kesimi arasında tam bir uyum” kurması, ruhun kısımlarını birbirine bağlayarak kendini çoklukken birlik haline getirmesi, ölçülü, uyumlu kılmasıdır.