CEVAP:

1. Afet yaşayan herkes bu deneyimden bir şekilde etkilenir.

2. Afet travması ikiye ayrılır. Bunlar bireysel travma ve toplu/kolektif travmadır.

 3. Afet sırasında ve sonrasında birçok insan kendini toparlayabilir ve hayatına devam edebilir, ancak sosyal ve iş yaşamında daha az etkili olabilir.

4. Afet sonrası bireylerin gösterdikleri stres tepkilerinin çoğu normal dışı bir olaya verilen normal tepkilerdir.

5. Afete maruz kalanların duygusal tepkilerinin çoğu, afetin günlük yaşamda neden olduğu sorunlara bağlı olarak ortaya çıkar.

 6. Afet sonrası destek uygulamaları bazı durumlarda “ikinci bir afet” hâline gelebilir.

 7. Birçok birey afet sonrasında ruh sağlığı hizmetlerine ihtiyaç duymadığını düşünür ve bu nedenle, bu hizmetlere yönelik başvuru yapmayabilir.

 8. Afete maruz kalanlar afet sonrası tüm yardımları ve desteği ret edebilirler.

 9. Afetler sonrası ruh sağlığı hizmetleri sıklıkla psikolojik olmaktan ziyade pratiktir.

 10. Afet ruh sağlığı hizmetlerinin sunuldukları topluma uygun hâle getirilmesi gerekir.

 11. Ruh sağlığı çalışanlarının geleneksel yöntemleri bir kenara koyması, ruh sağlığı etiketlerini kullanmaktan kaçınması ve müdahale için etkin bir destek programı kullanılmalıdır.

12. Afetzedeler diğerlerinden gelen etkin ilgi ve alakaya yanıt verirler. Afetzedeler sıklıkla yaşadık­ları hakkında konuşmak isterler.

 13. Müdahaleler afet sonrası bulunulan aşamalarla uyumlu olmalıdır.

 14. İyileşme için sosyal destek sistemleri çok önemlidir.