CEVAP: • Metin yazarken kalıplaşmış deyimleri kullanmaktan kaçınılmalıdır. • Basit kelimelerden korkulmamalıdır. Araştırmalar dinleyicilerin yarısının zor kelimeleri anlamadığını göstermiştir. Unutulmamalıdır ki, yayıncılar gelecek nesillere sıkıcı deyimler üretmek için program yapmaz ve insanlar, akademik dille tartışmazlar. • Bazı sözcükleri yazarken metinde kısaltmalardan kaçınmak, bunları olduğu gibi yazmak gerekir. • Basit cümleler birbirlerine “ve”, “veya”, “ancak”, “fakat”, “ile” gibi basit bağlaçlarla bağlanmalı; “bununla beraber”, “buna dayanarak” gibi uzun ve zor bağlaçları kullanmaktan kaçınılmalıdır. • Sıfat ve zarflar bazen metinden çıkartılabilir. Unutulmamalıdır ki, insan sesi zaman zaman zarf ve sıfatlardan çok daha renkli olabilir. • Metinde kakafoniye yol açacak kelimeleri peş peşe sıralamaktan kaçınmak gerekir. • Dolaylı anlatım yerine, doğrudan, basit ve canlı bir anlatım seçilmelidir. • Metnin estetiğini bozmamak şartıyla aynı kelime birden fazla kullanılabilir. • Metinde birinden söz etmek gerekiyorsa önce kişinin unvanını, daha sonra adı ve soyadını söylemek gerekir. • Uzun ve ayrıntılı tasvirlerden kaçınmalı, anlatılacaklarla, dinleyicinin bildikleri arasında basit bir köprü kurup, mesaj öyle aktarılmalıdır. • Cümleler sayfa sonunda yarım kalıp, diğer sayfanın başına taşmamalıdır. • Kâğıt büyüklüğü ve kalınlığı, okumayı kolaylaştırıcı ve hışırtıya yol açmayacak şekilde olmalıdır. • Eğer metne yazılı bir kaynaktan alıntı yapılıyorsa o alıntı yeniden yazılmalıdır.