CEVAP:

Ricardo’nun gelir dağılımı teorisine göre, ücret, kâr ve rant geliri elde edenlerin çıkarları birbirleri ile çatışma hâlindedir. Kâr ancak ücret düştüğü zaman yükselebilir. Ücret artınca kâr azalmaya başlar. Bu durumda, kapitalistin ve emekçinin menfaatleri uyuşma içinde değildir. Diğer yandan, doğal ücret anlayışına göre ücretlerin artması ancak işçinin yaşaması için gerekli malların fiyatlarının yükselme- siyle mümkündür. Bu mallar ise, daha çok tarımsal nitelikli olan gıda maddeleridir. Sayıları çoğalmakta olan işçilere, başta gıda maddeleri olmak üzere gerekli malların üretilebilmesi için giderek daha az verimli toprakların üretime açılması gerekir. Bu durumda rant yükselirken ücretler yalnızca parasal olarak artacaktır. Dolayısıyla toprak sahibinin çıkarı hem kâr hem de ücret geliri elde edenlerle çatışmaktadır. Bu durumda toplumda çıkarların uyumundan söz etmek mümkün değildir.