CEVAP:

Romalılar, kendi inançlarıyla çelişkiye düşmediği ve toplumsal sorunlara yol açmadığı sürece ele geçirdikleri yeni bölgelerdeki yerel dinlere karşı toleranslı davranmışlardır. Dolayısıyla eyaletlerdeki mevcut kültler gelişerek ve başkent Roma veya diğer metropollere de yayılarak varlıklarını sürdürmüşlerdir. Örneğin Anadolu’da Tunç Çağı’ndaki kökenlerini hâlen koruyan pek çok yerel kült Roma Dönemi’nde mevcut olmayı sürdürüyordu. Ancak örneğin Galya’da Romalılara karşı politik örgütlenmeyi sağlayan Kelt dinleri sert bir biçimde yok edilmiştir.
Aynı şekilde tek tanrı inancını savunan, dolayısıyla Roma’nın kendi kültlerini tanımayan Yahudilik ve daha sonrasında Hristiyanlık şiddetli bir biçimde cezalandırılmaya ve bastırılmaya çalışılmıştır. Örneğin Kudüs kenti, Hz. Süleyman tarafından inşa ettirilen Yahudilerin kutsal tapınağının bir sebasteiona dönüştürülmesini, içine tapınılmak üzere bir Roma imparator heykeli yerleştirilmesini Yahudilerin kabul etmemesi üzerine çıkan isyan sonrasında (İ.S. 70) Romalılar tarafından yıkılmıştır. Yağmalanan ve yıkılan yapılardan bir tanesi tapınağın kendisidir. Bugün bu yapıdan geriye kalan tek parça Ağlama Duvarıdır ve bu
geleneğin de doğma sebebi bu olaydır.