ESKİ TÜRK EDEBİYATININ KAYNAKLARINDAN ŞAİR TEZKİRELERİ Dersi 17.YÜZYIL ŞAİR TEZKİRELERİ soru detayı:

CEVAP:

Sadıkî'nin asıl adı Sadık, mahlası Sadıkî'dir. Şah İsmail'in ortaya çıktığı sıralarda, kendi arzularıyla Şam'dan İran taraflarına gelerek Irak ve Azerbaycan'a yerleşen Hudabendlü boyunun ileri gelenlerindendir. Sâdıkî, 1532 tarihinde Tebriz'de Ver-cû (Vîcûye) Mahallesi yakınlarında doğdu. Babasının sağlığında, hayatının ilk yirmi senesini, Türkçe'den başka bir dil bilmeyen kabile ve akrabaları ile birlikte geçirdi. Gençliğinde nakkaşlığa ilgi duyarak Mevlana Haydar Alî'nin oğlu, Behzat'ın yeğeni ünlü nakkaş Muzaffer Alî'nin yanında çalıştı ve döneminin meşhur nakkaşlarından oldu. Babasının katlinden sonra, kendisini himaye edecek bir kimse bulamadığı için, yerini yurdunu bırakıp, maceralı bir hayata atıldı. Bu arada nakkaşlığı bırakarak kalenderiler zümresine katıldı ve onlarla seyahatlere çıktı. Bu durumu öğrenen Hemedan hâkimi Emir Han, onu kalenderiler arasından çıkararak korumasına aldı. Mecmau'l-havas adlı tezkiresinden anlaşıldığına göre, Sadikî, Tebriz, Kazvin ve İsfahan'dan başka Yezd, Gilan, Lahican, Eberkuh, Astarabad, Hemedan, Bağdad, Atabat (Necef ve Kerbela) ve Halep'te de bulunmuş ve buralarda oturmuştur. Sadıkî'nin ölüm tarihi kesin olarak bilinmemektedir. Hayyampur 1609 yılında, Takiyuddin Evhadî, 1613 yılı civarında vefat ettiğini kaydeder.