CEVAP:

Sakatlığın tıbbileştirilmesinde ele alınması gereken ikinci nokta, sakatlığın bireyin kendisine ve bedenine hapsedilen, toplumun geri kalanından yalıtılan bir olgu, kişisel bir trajedi olarak ele alınmasıdır. Sorun olan bireyin bedeninin bizatihi kendisi olunca, o sorunla yaşaması gereken de bireyin kendisidir. Sakatlık böyle görülünce sakatlığın ve sakatlıkla ilgili tüm yaşantıların sorumluluğu bireye yüklenir. Sakatlığın toplumsal boyutları gözlerden ırak tutularak sakat kişi sakatlığı ile baş başa kalır; daha doğrusu yaşamı ve bakımı için yakın çevresine yani genellikle ailesinin ellerine bırakılır. Bir bireysel trajedi olarak sakatlık ideolojisi, sadece sağlam bedenlilerce benimsenen değil ama sakat kişilerin kendilerinin de benimsediği/ benimseyebildiği bir toplumsal temsildir. Kapitalist toplumlarda hegemonik hâle gelmiş olan bireyselcilik ideolojisinin, sakatlık bağlamında sakatlığın tıbbi bir sorun ve kişisel bir trajedi olarak kurulmasını mümkün kılan zemin olduğu ileri sürülmektedir.