CEVAP:

Satın alma gücü paritesinin zayıflıklarını üç başlık altında ifade edebiliriz;
• Bütün mallar uluslararası ticarete konu olamaz: Bir ülkede üretilen
mal ve hizmetlerin yarısından fazlasının uluslararası ticareti yapılamaz.
Örneğin saç kesimi hizmetinin maliyeti Almanya’da daha ucuzsa bu fırsattan
faydalanmak için uçağa binip Almanya’ya gitmemiz rasyonel olmayacaktır.
Saç kesimi örneğinde olduğu gibi pek çok mal ve hizmet uluslararası
ticarete konu olmadığı için döviz kurları nispi satın alma gücünü
yansıtmayacaktır.
• Bütün mallar özdeş (homojen) değildir: Aynı malların dünya genelinde
aynı fiyattan satıldığı, buna karşılık iki malın birbirinin benzeri olduğu ancak
aynısı olmadığı durumda, fiyatlarının da farklılaşabileceğini varsaydık.
Petrol, buğday, çelik gibi ürünler tam anlamıyla özdeştir. Ancak otomobil,
televizyon, kıyafet ve benzeri pek çok ürün farklılaşmış ürün olarak kabul
edilirler ve özdeş değillerdir. Özdeş olmayan ürünler için tek fiyat kanunun
geçerli olması beklenemez.
• Hükümetler farklı kota ve tarife uygulamalarına sahiptirler: Yurtiçi
üretimi korumak için ülkeler ithal mallara yönelik tarife ve kota uygular.
Tarife hükümetin ithal mallara uyguladığı özel bir vergi türüdür. Kota
ise bazı malların ithalatına miktar sınırlaması konmasıdır. Kota ve tarife
uygulamasının ortak sonucu kısıtlamaya tabii olan malın yurtiçi fiyatının
yurtdışı fiyatının üzerine çıkmasıdır. Kota ve tarife uygulamasına tabi olan
mallar için tek fiyat kanunu geçerli değildir.