CEVAP:

Danışanın ‘self-determinasyon hakkı’ etik ilkesi mantıksal olarak kişinin saygınlığı inancından doğar. Bireyin saygınlığına inandığımızda geleceğini belirleme kapasitesine sahip olduğunu ve isteklerini kabul etmemiz gerektiğini de kabul ederiz. Bununla birlikte bu ilke, danışana uzman tarafından çeşitli alternatifler sunmayı da içerir. Zira alternatif seçimler danışanın önünde olmaz ise bunlar arasından bir seçim yapma özgürlüğü olur mu? Dolayısıyla uzmanların danışanları için uygun olan seçenekleri göstermeleri ve bunlar arasında kendilerinin en çok istediklerini veya benimsediklerini seçmeleri gerçekçi bir self-determinasyon uygulaması olarak düşünülebilir.

Self-determinasyonda danışanın bireysel karar verme eyleminde bulunabilmesi temel ölçüttür. Uzman, olanakları ve seçenekleri azami düzeye çıkartmaya çalışır, danışan bunlar arasından istediğini seçer. Zira bu özelliği sosyal hizmeti diğer mesleklerden ayırır: “Danışan için veya onun adına değil onunla birlikte çalışmak.” Ne var ki, pratikte kültürle ve toplumdaki güç ilişkileriyle bağlantılı zıt durumlar oluşabilir.