CEVAP: Şeriat, uzayıp gitme, açık ve görünür olma anlamlarına gelen şer’ kökünden türemiş bir isimdir. Şeriat, kelime olarak, insanların ya da hayvanların su içmek için gittikleri yol anlamındadır. Kur’ân-ı Kerîm’de ise, insan yaşamını yönlendirmeyi amaçlayan din esaslı hükümler bütünü anlamında kullanılmaktadır (Câsiye 45/18). Kelimenin etimolojik anlamı ile Kur’ân-ı Kerîm’de yüklendiği anlam arasında semantik bağ açıkça kurulabilmektedir. Çünkü şeriat, ilahî iradenin hüküm biçiminde açığa çıkması ve görünür hale gelmesi demektir. Benzer şekilde kelimenin su kaynağına götüren yol anlamı ile hükümlerin, kendilerine uyulduğu takdirde insanları dünyevî ve uhrevî maslahatlara ulaştırması işlevi arasında da bir ilgi mevcuttur.