CEVAP: • Sıbyan mektepleri geleneksel Osmanlı eğitim sisteminden devralınan ilkokullardı. • Bu okullarda ilk köklü reformlar, 1850’lerde gerçekleştirildi. • Zamanla yeni usulde eğitim veren ilkokullara mekteb-i iptidai veya sadece iptidai adı verilirken, sıbyan mektepleri ismi daha ziyade halkın imkânlarıyla açılmış; tam bir örgün eğitim kurumu niteliği kazanmamış; eğitim ve öğretim kalitesi düşük okullar için kullanılmıştı. • Dört yıllık ilköğrenimi zorunlu hale getiren Maarif-i Umumiyye Nizamnamesine göre, kızların 6-10 ve erkeklerin de 7-11 yaşları arasında mektebe gitmeleri zorunluydu. Bu kurala uymayan ana babalar için para cezası öngörülmekteydi. • Okullaşma hedeflerinin tutturulabilmesi ve sıbyan mekteplerinin yaygınlaştırılabilmesi için, her mahalle ve köyde en az bir sıbyan mektebinin bulunması gerekiyordu. • Gayrimüslim çocuklarının eğitimlerini de düzenleyen nizamnameye göre, Müslüman ve Hıristiyanların karışık yaşadığı yerlerde her toplum için ayrı bir mektep bulunacak; okulların yapım, bakım ve öğretmen giderleri ilgili toplum tarafından karşılanacak; Hıristiyan öğrenciler bu mekteplerde dinlerini öğrenecek ve Osmanlı tarihini kendi dillerinde okuyacaklardı.