CEVAP:

Sidney ve Beatrice Webb, kuramlarını üç temel kavram üzerine oturtmaktadırlar: işçilerin ve işverenlerin sendikalaşma hakkı, toplu pazarlık hakkı ve grev ve lokavta başvurma hakkı. Webb’lere göre, yasaların getirdiği küçük kısıtlamalar dışında, örgütlenmenin kendilerine verdiği güç ve bağımsızlık sayesinde işçiler ve işverenler bu haklardan özgürce yararlanabilirler.
Devlet, işçilerin ve işverenlerin sendikalaşma, toplu pazarlık ile grev ve lokavt haklarından yararlanmalarını önleyecek yasal engeller getirmekten kaçınmalıdır. Ancak bunun yanında devlet istatistiksel bilgileri derlemek ve uzlaştırmayı sağlayıcı bazı görevleri yerine getirmek yoluyla toplu pazarlıkları kolaylaştırmaya çalışmalıdır. Böyle bir endüstri ilişkileri sisteminde, sendikaların ve işverenlerin rolü ise birbirini tamamlayıcı ve ekonomik niteliktedir. Taraflardan birisi emeğini satmakta, diğeri de bu emeği satın almaktadır. İşçiler emeklerini yüksek fiyatla satmak için örgütlenirken işverenler de bu emeği en ucuz fiyata almak için örgütlenmektedirler. Bunun sonucu olarak işçi sendikalarının yaptıkları toplu pazarlıklar ve toplu iş sözleşmeleri işçilerin bireysel olarak yaptıkları hizmet sözleşmelerinin yalnızca genişletilmiş ve yaygınlaştırılmış biçimini oluşturmaktadır. Webbler toplu pazarlıkları tamamıyla bir sendikal eylem aracı olarak görmektedirler.