CEVAP:

 

Şiir kişisi, son kıtada, sanat ve kültüre karşı gösterilen yetersiz veya yapmacık ilgiyi eleştirirken kendini dışarıda tutmaz. “Biz hep böyle okuduk en acıklı yazıları” dizesi, şiirde konuşan kişinin ait olduğu toplumsal kesime yönelik eleştirel bir tutum içinde olduğunu gösterir. Bu noktada, şiirdeki sert eleştirel bakışın bir toplumsal çatışmanın tezahürü olmadığını, içeriden yapılan bir eleştiri olduğunu söylemek akla yatkın görünüyor. Bu kıtanın son dizelerinde de eleştirel ton devam eder: “Perlon ve astragan…” sözcükleri burjuva kesiminin üste başa verdiği öneme işaret eder. Perlon, ilk olarak Almanya’da üretilen sentetik bir kumaştır. Perlon kazaklar, bu şiirin yazıldığı tarihler için gözde giysilerden biridir. Astragan ise pahalı bir kürk çeşididir. Şiir kişisi, “biz” dediği insanların günün modasına uygun ve pahalı kıyafetler giydiğini söylüyor. “İçkili, yarım göz ve ikindi vakti - -” dizesi ise sergidekilerin sanat karşısındaki umursamaz tavrının bir tekrarıdır ki bu dizede de duvardaki tabloları simgeleyen (- -) işaretini görürüz. “Sonra gösteri bitti, konfora koştuk / Onlarsa en lüks kâğıtlara geçti” dizeleri, serginin sona ermesiyle birlikte insanların konforlu yaşamlarına döndüğünü, sergilenen resimlerin ise lüks baskı katalog kitaplara girdiğini ima etmektedir.