CEVAP:

Sistem geliştirme yaşam döngüsü (SGYD) gerçekleştirilirken değişik modeller kullanılmaktadır. Şelale ve sarmal model, söz konusu modellerden ikisidir. Klasik şelale modelinde, yaşam döngüsünü oluşturan her bir aşama, geri dönüşsüz işler. Geri beslemeli şelale modelinde ise bir aşama gerçekleştirilirken ilave bilgilerin alınması için, önceki aşamaya dönülmesi gerekebileceği düşüncesinden hareket edilmektedir. Sarmal model ise klasik şelale modeliyle yaşanan sorunların giderilmesi için geliştirilmiştir. Bu model büyük sistemleri, giderek büyüyen küçük ve başarılı alt sistemlerin bütünü olarak ele almaktadır. Sarmal modelde klasik şelale modelinin sıralı akış özelliği korunmakta ve aşamalar üzerinde devamlı yinelemeler gerçekleştirilmektedir.