CEVAP:

Ürünün türü, ekolojisi, tane rengi, camsılığı gibi durumlarını ele alarak saptanan bu sınıflar, genel olarak farklı istekleri olan tüketim gruplarının isteklerini karşılar. Bu istekler:

Tür: Cins içerisindeki türlerin özellikleri farklıdır. Örnek; iki sıralı arpalar biracılıkta önemli, kırmızı yulafta kavuz oranı daha yüksek, makarnalık buğday ununda protein yüksek olmasına karşılık çürük özlü olduğundan az su çekerler. Ekmekliklerde ise tersidir. Bunların benzeri daha birçok örnek verilebilir.

Ekolojik Bölge: Ürünün yetiştiği ekolojik bölgenin ürün kalitesi üzerine etkisi vardır. Batı Avrupa’da unlu taneler elde edilirken, Ukrayna ve Macaristan’da yüksek proteinli sert taneler elde edilir. Ürünler yetişme bölgesinin tane kalitesine olan etkileri nedeniyle piyasada çoğunlukla yetiştirildikleri yerin adını da taşırlar. Örnek; Polatlı Kösesi,SİHA (Seyhan, İçel, Hatay, Antalya) v.b. gibi.

Tane Rengi: Tane renkleri değişik olabilirler ve cinslere göre değişirler. Renk maddesi tanenin değişik yerlerinde olabilir. Renk maddesi endospermde olan taneler insan ve hayvan beslenmesinde kullanılmaz. Kabuktaki renklilik öncelikle değirmenciyi ilgilendirir. Çünkü kırmızı ve beyaz tanelerin öğütme tekniği farklıdır. Özellikle ülkemizde son yıllarda koyu renkli tanelilerin tutulması ve fazla ekilmesi “Tane Rengine” daha fazla önem verilmesi gerektiğinin bir göstergesidir.

 Yazlık-Kışlık Ekim: Yazlık ekimlerde vegetatif ve generatif devreler daha kısa olduğundan, tanede protein oranı daha yüksektir. Yazlıklarda dönme yoktur. Kışlık çeşitlerin kökü daha derine indiklerinden, bitkiler daha yeşil kalır ve erme devreleri uzun olur, dolayısıyla unsu-dolgun ve iri taneler oluşur. Bu gibi ürünlerin unu pastacılar için uygun, ancak fırıncılar için uygun olmayabilir. Makarnalık buğdaylar dünyanın birçok yerinde yazlık, Akdeniz ülkelerinde ve ülkemizde kışlık ekilirler. Ancak aynı bölgenin yazlık ekimi, kışlık ekimine oranla daha az verimli, buna karşılık üstün kaliteli ürün verirler.