CEVAP:

Suçun tipikliği, icrai veya ihmali bir davranışın icrası sırasında gerekli dikkat ve özeni göstermemek suretiyle bir kişinin ölümüne sebebiyet verilmesini gerektirmektedir. Dola- yısıyla ölümü meydana getiren davranış taksirli olmalıdır.

Taksirin temelini oluşturan dikkat ve özen yükümlülüğü, kişinin davranışının mey- dana getirebileceği neticeyi öngörme ve neticenin vuku bulmasından kaçınma, meydana gelmemesi için önleyici tedbirleri alma yükümlülüğüdür. Bir davranışın özen yükümlü- lüğüne uygunluğundan söz edildiğinde, neticenin meydana gelmemesi için gerekli ted- birlerin alındığı kabul edilmiş olur. Örneğin bir anne veya baba, evde küçük çocukları olduğu hâlde, ilaç tabletlerini çocukların erişebileceği yerde bırakırsa, objektif özen yü- kümlülüğüne aykırı davranmış olur. Çünkü genel hayat tecrübesine göre bilinçli bir anne veya baba küçük çocukların özellikle şekere benzeyen küçük şeyleri ağzına alabileceğini ve yutabileceğini tasavvur eder. Dolayısıyla çocuğun ortada bırakılan ilaçları yuttuğu ve zehirlenme nedeniyle hayatını kaybettiği hâllerde, ilaçları ortada bırakan anne veya baba bakımından taksirden söz edilmesi gerekir.

Objektif özen yükümlülüğüne ilişkin kurallar bazen hukuk normlarından, çoğunlukla insanların müşterek tecrübesinden, belirli bir meslek alanına ilişkin genel kurallardan ve bilimsel gelişmelerden, izin veya sözleşme çerçevesinde yapılan işlerde sözleşmeden ve izine ilişkin kurallardan kaynaklanırlar.