CEVAP:

Tam istihdam, geniş ve dar anlamda olmak üzere iki şekilde tanımlanmaktadır. Geniş anlamda tam istihdam, bir ülkedeki mevcut üretim faktörlerinin (emek, sermaye, toprak, girişimci) tamamının üretimde kullanılması durumudur. Buna karşılık dar anlamda istihdam, üretim faktörlerinden sadece emek faktörünün üretimde tam olarak kullanıldığı durumu ifade eder. Burada bir konunun açıklanması gereklidir. O da kaynakların tam olarak kullanılması ifade edilirken hepsinin yüzde yüz kulanılıyor olduğunun anlaşılmaması gerektiğidir. Gerçek hayatta kaynaklar (emek dahil) yüzde yüz istihdam edilemez. Buna göre, ekonomistler tam istihdamı hem geçici hem de yapısal nedenleri göz önünde bulundurarak işsizlik oranının normal olduğu bir istihdam düzeyi olarak tanımlarlar. Günümüzde, emek gücünün %94 oranında istihdam ediliyor olduğu bir ekonomide tam istihdamın gerçekleştiği kabul edilmektedir.

Ekonomi politikasında tam istihdamın amaç olarak belirlenmesi 1929 dünya ekonomik krizine kadar uzanmaktadır. 1929 krizi, o döneme kadar hakim düşünce olan klasik teoriye güveni büyük ölçüde sarsmış ve ekonomi biliminde yerleşmiş olan temel inançların sorgulanmasına yol açmıştır. Normal piyasa güçlerinin, ortaya çıkan kütlevi işsizliği çözmede başarısız olması ve ekonominin kendiliğinden dengeye geleceği beklentilerinin boşa çıkması, devletin belli politikalarla ekonomik çöküntülerin üstesinden gelebileceğini savunan yeni bir teorinin (Keynesyen) ortaya çıkmasına zemin hazırlamış ve tam istihdamın ekonomi politikası amaçları içinde yer almasını sağlamıştır.