CEVAP:

Mitoloji okulunun folklor eserlerinin ilkel zeminini kabul eden Benfey, gelişiminin sonraki etapları olarak kültürel ve edebî etkileri kabul etmiş, ulusal ve tarihî faktörleri reddetmiştir. Göçün ilk kaynağı olarak Hint edebiyatını kabul etmiştir; ayrıntılı bir şekilde yorumladığı samaveda ve pançatantra’yı yayımlamıştır. Müller ve takipçileri karşılaştırmalı dilbilimi çalışmalarında güneş, şafak ve günbatımını kullanırken, Bopp’un okulunda eğitim gören başka bir Alman oryantalist Theodor Benfey, aynı şekilde halk edebiyatı araştırmalarını, kendi sevdiği ifadesiyle gökyüzünden yere inerek sistemleştirmeyi amaçlamıştır. Benfey, Avrupa halk edebiyatının en önemli kaynaklarından biri olarak gördüğü diğer bir Hint metni olan Panchatantra’ya başvurmuştur. 1859’da Benfey Panchatantra’yı Almancaya çevirmiş ve ona kapsamlı bir önsöz yazmıştır. Benfey’in kendisinin de ifade ettiği gibi Silvestre de Sacy’nin araştırmalarından etkilendiğine şüphe yoktur. O, Panchatantra’nın tercümeleri, farklı redaksiyonları ve kökeniyle ilgilenmiştir. Benfey daha sonra Panchatantra’dan elde edilen değişik çeviri ve uyarlamaları kastederek, bu yayılmayı belgelemiştir. Benfey daha sonra bir gerçeği vurgulamıştır: Avrupa halkı aslında Hindistan’dan gelen bazı temaları ve motiferi yeniden üretmiştir; fakat bu yeni oluşturmalarla yeni, gerçekten sanat değeri taşıyan hikâyeler ortaya çıkmıştır.