CEVAP: Toprakta su ve hava kapasitesi birbirine bağlı iki faktördür. Toprakta gereğinden fazla suyun bulunması, oksijen miktarını bitki için zararlı olacak derecede azaltır. Bu durumda bitkiler toprak kökenli hastalık etmenlerinden daha çok etkilenir. Havasız topraklarda tohumlar çimlenemez ve çürürler. Çimlenenler ise zayıf gelişir, boyları kısa kalır ve yeterli oranda ürün veremezler. Bu belirtilere genellikle ağır, killi topraklarda ve taban arazilerde yetiştirilen bitkilerde rastlanır. Toprakta bitkinin gereksinim duyduğundan daha az oranda su olduğunda ise bitki cılız gelişir ve bodurlaşma görülür. Bitkilerde solgunluk ve kurumalar göze çarpar. Bitki susuz koşullarda yeterli ve dengeli biçimde besin alamadığı için besin elementi eksiklikleri görülür. Bu duruma kurak koşullarda veya su tutma kapasitesi düşük, kumlu topraklarda karşılaşılır.