CEVAP: Yazarlar daima "sanat" ve "yarar" olmak üzere iki temel amaç gütmüşler; ustalık göstermek istedikleri zaman sanat diliyle, halkı eğitmek ve yararlı olmak istedikleri zaman sade ve anlaşılır Türkçeyle yazmışlardır. Münâzarai Bahâr u Şitâ adlı eserini sanat kudretini göstermek için, Nefehâtul-Üns çevirisini ise halka yararlı olmak için yazmış olan XVI. yüzyıl müellifi Lâmiî Çelebi bu duruma güzel bir örnek teşkil etmektedir.