CEVAP: Türkiye-Suriye ilişkileri özellikle Hatay sorunundan dolayı yıllar boyu gerilim ve karşılıklı güvensizlik içinde geçmiştir. Suriye’nin Soğuk Savaş dönemi Sovyetler Birliği’ne yakın durması, Hatay meselesi, su sorunu ve PKK ile mücadelede Suriye’nin örgütü himayeci tavrı bunun ana sebepleri olmuştur. Bu gerilimli ilişkilerin iş birliğine dönüşmesi bakımından PKK lideri Abdullah Öcalan’ın Suriye’den çıkarılmasına vesile olan, büyük ölçüde Türkiye’nin zorlaması ile gerçekleşen Adana Protokolü (1998) önemli bir adım olmuştur. Ancak Suriye ile yakın ve yoğun ilişkiler 2000 yılında iktidara gelen Beşar Esed döneminde başlamış, PKK sorunu büyük ölçüde aşılmış ve özellikle de AK Parti iktidarı döneminde komşularla olumlu ilişkiler çabasının önemli bir ayağı olarak Suriye’ye yönelik ciddi bir diplomasi ve ekonomik atak başlatılmıştır. Suriye ile başlayan ve 2007 sonrasında çok daha yoğunlaşan ilişkiler model komşuluk ilişkisi olarak da lanse edilmiş, iki ülke arasında en üst düzeyde yüksek istişare toplantıları düzenlenmeye başlanmıştır. Ancak iki ülke arasındaki bu olumlu hava, Arap Baharı olarak adlandırılan bir başka gelişme ile son bulmuş 2011 yılından itibaren ilişkiler gittikçe gerilimli bir hal almış ve Suriye’de iç savaşının yoğunlaştığı 2012’de tamamen kopmuştur.