CEVAP:

Ülkemizde sosyal güvenlik kuruluşları kapsamında Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK)
ve Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü (İŞKUR) bulunmaktadır. Türkiye’de sosyal güvenlik uygulamaları Cumhuriyet öncesinde görülse de modern anlamda, Türk sosyal güvenlik sistemi II. Dünya Savaşı sonrasında oluşturulmuştur. İlk olarak 1949 yılında T.C. Emekli Sandığı kurulmuş, 1945 yılında Sosyal Sigortalar Kurumu, 1971 yılında Esnaf ve Sanatkârlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu kurulmuştur. 2002 yılının Kasım ayında Acil Eylem Planı çerçevesinde uygulamaya konulan Sosyal Güvenlik Reformu Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı tarafından yürütülmüştür. Sosyal güvenlik alanındaki üç kuruluşun (SSK, BAĞ-KUR, Emekli Sandığı) birleşmesi ile oluşan Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı, 20.05.2006 tarihli ve 26173 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu ile Kuruma yetki veren diğer kanunların hükümlerini uygulamak üzere kurulmuştur. SGK 2018 yılı itibariyle Çalışma, Sosyal Hizmetler ve Aile Bakanlığı’nın ilgili kuruluşudur. Kurumun temel amacı ise, sosyal sigortacılık ilkelerine dayalı etkin, adil, kolay erişilebilir ve mali açıdan sürdürülebilir, çağdaş standartlarda sosyal güvenlik sistemini yürütmektir. Sosyal güvenlik sistemimizin bir diğer kurumu eski adı İş ve İşçi Bulma Kurumu olan Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü ise, 21 Ocak 1946 tarihinde 4837 Sayılı Kanun ile kurulmuştur. Temel amacı kamu istihdam hizmetlerini vermek olan kurumun görevi işçilere vasıflarına uygun iş; işverene de aradıkları vasıfta işçi bulmak olarak belirlenmiştir. İŞKUR, genel olarak iş ve işçi bulma amacını taşımakta, işgücü piyasasının istihdam aşamalarında da aktif rol oynamakta, işsizliğin önlenmesi için önlemler almakta, istihdamın geliştirilmesi, korunması ve yaygınlaştırılması için çeşitli girişimlerde bulunmakta ve İşsizlik Sigortası hizmetlerini yürütmektedir. Bu kapsamda kurumun amacı etkin bir işgücü piyasası bilgi sistemi aracılığıyla piyasanın ihtiyaçlarını tespit edip, bu doğrultuda işgücü arz ve talebini eşleştirmek, işgücü programları yoluyla istihdamı kolaylaştırmak, korumak ve artırmak, mesleki becerileri geliştirmek, işini kaybedenlere geçici gelir desteği sağlamak ve istihdama ilişkin tedbirleri sosyal diyalog içerisinde geliştirmek ve gerçekleştirmektir.