CEVAP: UÇMK’nin çalışmaları sırasında tartışılan sorunlardan biri, UÇÖ’nün anayasal organlarından Uluslararası Çalışma Konferansı’nın(UÇK) yapısıyla ilgiliydi. Komisyon, işçi önderlerinin hükümet, işçi ve işveren kanatlarından 1’er temsilcinin UÇK’de yer alması konusundaki İtalyan önerisini benimsemedi. 1+1+1 formülü yerine, İngiliz tasarısındaki hükümet kanadından 2 temsilcinin, buna karşılık işçi ve işveren kanatlarından 1’er temsilcinin yer aldığı 2+1+1 formülü kabul edildi. Bu, üçlü yapı ilkesinin, her üç kanadın eşit sayıda temsili değil, hükümet kanadı ile işçi ve işveren kanatlarının eşit temsili anlamına gelmesi demektir. UÇK’nin yapısı konusundaki bu çözüm, temsilci sayısı değiştirilmeksizin 1919’dan beri sürmektedir. UÇM Komisyonu’nda tartışılan önemli sorunlardan ikincisi ise, UÇK’nin kabul edeceği sözleşmelerin bağlayıcılığına ilişkindi. Bu sorunun temelinde, UÇÖ’yü kuran ulus-devletlerin, ulusal egemenliklerinden ödün vermeye yanaşmayan kıskanç tutumları vardı. Komisyon, sözleşmelerin ulusalüstü yasalar olması yolundaki öneriyi kabul etmedi. Tartışmalar, çalışmaya/emeğe ilişkin uluslararası sosyal politika kurallarının uluslararasılaşması ile ulusal egemenlik arasında uzlaştırıcı bir çözümle sonuçlandı.