CEVAP:

zaman–mekân süreminde mekânı öncelerken bağlantı noktalarının nerede olacağı, hangi noktaların birbirlerine (doğrudan bağlantı) bağlanacağı, bir bağlantı noktasının diğer noktalar arasında kaçından bağlantı (dolaylı bağlantı) elde edeceği, noktalar arasındaki akış hacminin hangi hatlarda yoğunlaşacağı, yoğunlaşma ve dağılım derecesinin ne olacağı gibi değişkenleri dikkate alır (Burghouwt, 2007, s.9). Bir havayolu işletmesinin, bu yaklaşımı kullanarak mümkün olduğunca çok bağlantı olanağı sağlayacak ve akışları belirli bir uçuş noktasında yoğunlaştıracak bir ağ kurmak istediğini varsayalım. Ağdaki toplanma merkezi olacak havaalanının coğrafi açıdan nerede olması gerektiği sıralanan değişkenler dikkate alınarak belirlenecektir. Ya da ağda toplanma merkezi olmayacaksa bile havayolu işletmesinin üs (base) olarak kullanacağı havaalanının neresi olması gerektiği de bu yaklaşımla tespit edilecektir. Diğer bir örnekte çapraşık uçuş ağını tercih eden havayolu işletmesi bu yaklaşımı kullanarak uçuşların hangi noktalar arasında, hangi sırayla gerçekleştirileceği sorularına cevap arayacaktır. Mekânsal yaklaşım çalışmalarında, noktalar arasındaki en az ulaşım süresinin ya da maliyetinin bulunması gibi, çeşitli algoritmalar doğuran Graf Teorisi (Çizge Teorisi) adlı bir kuram kullanılmaktadır. Mekânı önceleyen ağ tasarımlarının daha çok maliyetleri azaltma çabasına odaklandığı söylenebilir.