CEVAP: Orta Çağ’ın her alanında olduğu gibi eğitimde de yerelliğin hâkimiyeti geçerliyse de üniversitelerin yapılanmasında iki temel model tespit edilebilir: Bunlardan biri, hocaların kurduğu loncalar şeklinde, diğeri ise yalnızca öğrencilerin bir araya gelmesiyle kurulan loncalar modelindeydi. Her ikisinin ortak yanı; çalışmalarını güven içerisinde devam ettirebilmeleri için hem kral hem papa tarafından tanınmak istemeleriydi. Ayrıca üniversitelerin bazıları -Paris Üniversitesi gibikatedral okullarından doğabiliyor, bir kısmı ise -Bologna, Salerno gibi- katedral yahut manastırla ilgisi olmayan kolej vs. okullardan gelişebiliyordu. Loncaların amacı; derslerde, sınavlarda, verilecek akademik unvanlarda, öğrencilerin uyacakları kurallarda, yönetim ve idareyle ilgili meselelerde ortak kararlar vermekti. fiayet loncalar öğrenciler tarafından teşkil edilmişse tüm yetki ve kontrol, hocalara verilecek cezalar da dâhil olmak üzere öğrencilere aitti. Söz gelimi öğrencilerin sevmedikleri bir hocayı aylarca boykot etmeleri, derslerine girmemeleri yahut başka bir şehre gitmeleri bu dönemde hiç şaşırtıcı değildi.