CEVAP:

Uzun süreli hastalığı olan çocukların anne babaları, şu teknikleri kullanarak aile içinde düzeni sağlayabilirler:
• Çocuğun ailedeki kuralları anladığından emin olunmalıdır. Stres yaşayan çocuklar, öngörülebilir ve yapılandırılmış bir ev ortamında kendilerini daha güvende hisseder.
• Kuralların tutarlılıkla uygulanması gerekir. Tüm bakım verenlerin kuralları bildiğinden ve uyguladığından emin olunmalıdır. Basit ve anlaşılır kurallar konmalı, kurallara uyulmadığında sonuçlarının neler olacağı net olarak açıklanmalıdır.
• Çocuklara seçim yapabilmeleri için olanak tanınmalıdır. Günlük yaşamlarında ve tedavi süreçlerinde mümkün olduğunca söz sahibi olmasına olanak tanınmalıdır.
• Çocuğa verilen hediyeler konusunda dikkatli olunmalıdır. Çok fazla hediye çocuğu endişelendirebilir. Sürekli olarak hediye alan çocuk, bir şeylerin yolunda gitmediğini düşünebilir. Sadece hediye alabilmek için olumlu davranışlar sergilemeye başlayabilir. Hediyeler, hasta çocuğun kardeşlerinin de kıskançlık yaşamasına neden olabilir. Hasta çocuk için alınan hediyeler, hasta olmayan kardeş ya da kardeşler için de alınmalıdır. Uzun süreli tedavi gerektiren durumlarda anne babalar gelen hediyelerin tamamını çocuğa aynı anda vermek yerine, biriktirerek çocuğa daha geniş bir zaman diliminde verebilirler.
• Öfkeyi fiziksel olarak azaltmak için uygun koşullar yaratılmalıdır. Çocuğun sağlığının elverdiği ölçüde bisiklet sürmesine, evin etrafında koşup oynamasına, salıncakta sallanmasına, basketbol ya da futbol oynamasına, kil veya oyun hamuru ile oynamasına, resim çizmesine olanak sağlanmalıdır.
• Özellikle sanat etkinlikleri konusunda çocuk cesaretlendirilebilir. Bu tür etkinlikler çocuklar için yatıştırıcı bir etkiye sahiptir. Çocuğa hem olumlu duygular kazandırır hem de yaratıcılığının gelişmesine yardımcı olur. Sanat etkinlikleri konusunda çocuğun seçim yapabilmesine izin verilmelidir. Çocuk yönlendirilmemeli ve eleştirilmemelidir. Çocuğun yaptığı ürünler evde ya da hastanede odasına asılabilir.
• Çocuğa, kızgınlık duygularını uygun yollarla ifade etmesine olanak tanıyan ifadeler öğretilmelidir. Öfkenin sözel olarak ifade edilebilmesi önemli yaşam becerilerindendir.
• Hasta çocuğa mümkün olduğunca normal bir şekilde davranılmalıdır. Olumlu davrandığında çocuk ödüllendirilmelidir. Hastalık sürecinde çocuğun olumsuz davranışlarının stres, korku, acı ve kimi zaman da kullandığı ilaçlardan kaynaklanabileceği unutulmamalıdır.
• Hastalık, çocukta var olan bazı problemlerin artmasına neden olabilir. Problemin belirtilerini ortadan kaldırmaya çalışmak yerine, problemin kendisine odaklanılmalıdır. Bu konuda bir çocuk ruh sağlığı uzmanından yardım alınabilir.
• Bir günlük tutması konusunda çocuk cesaretlendirilebilir. Çocuk günlüğünde duyguları, yaşantıları ve hastane ziyaretleri konusunda kayıtlar tutabilir.
• Anne babalar çocuktan gerçekçi beklentilere sahip olmalıdır. Dört yaşındaki hasta bir çocuğun, altı yaşındaki sağlıklı bir çocuk gibi ya da bir ergenin bir yetişkin gibi davranmasını beklemek hayal kırıklığına yol açacaktır.
• Çocuğa sık sık sevildiği hatırlatılmalı, kucaklanmalı, şefkat gösterilmelidir.