CEVAP: Vakayi’u’l-Fuzala’nın çok önemli bir özelliği her padişah döneminin sonunda şairlerin ayrı bir bölüm hâlinde ve klasik bir şairler tezkiresi tarzında takdim edilmiş olmasıdır. Bu yönüyle Âlî’nin Künhü’l-Ahbar adlı tarihindeki sistemin aynısını uygulayan Şeyhî Mehmet Efendi’nin zeylini bu yüzyılda yazılmış şuara tezkireleri arasında saymak dahi mümkündür. Bizzat Şeyhî tarafından yazılıp tamamlanan ilk iki cilt Damat İbrahim Paşa’ya; müellifin ölümü üzerine eksik kalan üçüncü cilt, oğlu tarafından temize çekilip I. Mahmut’a sunulmuştur. Salim Tezkiresi gibi oldukça önemli bir şair tezkiresine kaynaklık etmiş olan Vakayi’u’l-Fuzala, bir el yazması nüshanın tıpkıbasımı halinde yayımlanmıştır.