CEVAP:

Medrese denildiğinde mutlaka iyi bilinmesi gereken kurumlardan biri vakıflardır. Kökeni İslam’ın ilk dönemlerine kadar gider. Devletle halk arasında bir ara kurum işlevi görür ve bir anlamda devletin yapması gereken işleri yapar. Medreseleri tam olarak anlayabilmek için vakıfların hukuki temellerini, mali işletim sistemlerini ve devletle olan ilişki biçimlerini iyi bilmek gerekir. Hemen her medrese bir vakfa bağlıdır ve onun desteği ile varlığını sürdürmüştür. Vakıf, insanların özel varlıklarını, servetlerini toplumun yararına olacak şekilde bağışlamalarıdır. Özel varlığını toplum yararına bağışlayan şahsa vâkıf denir. Vâkıf, bağışladığı servetin ne amaçla ve nasıl kullanılacağına, kimler eliyle (mütevelli heyeti) ve hangi yetkilerle yürütüleceğine, gelirlerin nereden karşılanacağına dair bir belge yazar. Bu belgeye vakfiye ya da vakıfnâme denilir. Bu belgede vâkıf, kurduğu mektep, cami, çeşme, hanın vs. sürekli yaşayabilmesi için mali kaynaklarını da ortaya koyar. Vakfiye, ilgili beldenin kadısı tarafından tasdik edilir ve uygulanır, daha sonra asla değiştirilemez.