CEVAP: Müttefikler Osmanlıların geleneksel barış prensibine, yani alâ hâlihiye (uti possidetis) göre masaya oturmak istiyorlardı. Bu, tarafların ele geçirdikleri yerlerin karşı tarafça tasdik edilmesi anlamına geliyordu. Osmanlı İmparatorluğu bunu kabul etti. Ancak buna karşılık “bedel” ilkesinin uygulanmasını istediler. Osmanlılar sınırsız bir “alâ hâlihi” kaidesini padişahın itibar ve şerefine aykırı buluyorlardı. Bu yüzden müttefiklerin ellerindeki bir kısım toprakların geri verilmesini, bazı kale ve bölgelerin de boşaltılmasını talep etmişlerdi. Osmanlıların, Erdel’in bağımsızlığı yönündeki ısrarlarından vazgeçmeleri üzerine, iki taraf arasında Edirne’de bir protokol yapılarak, barış antlaşması için görüşmelere başlanılması kabul edildi.