CEVAP:

• Hücre ve molekül düzeyindeki değişikliklerin sinir sistemindeki yansımaları kendini nöron fonksiyonlarındaki bozulmalar/ azalmalar ile gösterir.
• Yaşlanma sürecinde, sinir sistemini ilgilendiren hastalıklar için zemin hazırlayan en önemli faktör, beyin dokusunda biriken zararlı maddelerdir. Hücre içinde ve hücreler arasında biriken zararlı maddeler, nöronların ve bağlantılarının kaybına neden olan bir süreç başlatmaktadır.
• Nöronların yapısının veya fonksiyonunun ilerleyici olarak bozulmasına ve nöron kaybına yol açan bu sürece “Nörodejenerasyon” denir. Nörodejenerasyon ve bunun sonucu olan nörokimyasal moleküllerin yapımında azalma gibi değişiklikler, nöronlar arasındaki sinyal iletiminin bozulmasına, böylece, sinir sisteminin yönettiği fonksiyonlarda yetersizliğe yol açar.
• Yaşlanma sürecinde sinir sisteminde ve özellikle beyinde oluşan doğal fizyolojik değişiklikler, yaşlılıkla ilgisi iyi bildiğimiz hareket, görme, işitme, koku gibi motor ve duyusal işlemleri yakından etkiler.
• Duyusal-motor (sensorimotor) fonksiyonlar yanında, motor davranışlarla yakından ilgili olan bazı bilişsel fonksiyonlarda da genç ve yaşlılar arasında farklılıklar vardır.
• Yaşlanma sürecinde devam eden nöron kayıpları nedeniyle özellikle beyinde hacimce ve ağırlıkça bir küçülme gerçekleşir. Atrofi olarak tanımlanan bu duruma paralel olarak beyin ağırlığı %10-15, sinir iletim hızı %10 kadar azalır ve bunun sonucunda fonksiyonlar da gittikçe yavaşlar.
  • Yaşlanmayla birlikte, beyin damar sisteminde de kan akımının azalmasına neden olan değişiklikler görülür. Kan akımının azalması, nöronların yaşaması ve çalışması için şart olan oksijen ve enerjinin de azalmasına yol açar. Beyne ulaşan oksijen ve enerjinin yetersiz hale gelmesi, birçok işlevin beyinsel yönetimini olumsuz yönde etkileyebilir.