CEVAP:

Dillerde, yazılışları veya söylenişleri aynı olan ve hiçbir işaret kullanılmadığı hâlde dilin doğal konuşurları tarafından asla karıştırılmayan yığınla örnek bulunur:

ben “birinci tekil kişi zamiri”      ben “ciltteki leke”
sağ “yön adı”                           sağ “sağlam, iyi durumda”
yüz “100”                                yüz “çehre”

Bunlara sesteş veya eşsesli sözcükler denir.