CEVAP: Türkiye’de işlenen toplam alanın yaklaşık % 74’ünü tahıllar, % 8. 3’ünü yemeklik baklagiller kaplamaktadır. 1970’li yılların sonlarına kadar devletin tahıllarla ilgili çalışmalara daha fazla önem ve destek vermesinden dolayı baklagil üretiminde artış sağlanamamıştır. Nadas Alanlarının Daraltılması Projesi (NAD) ile 1980’li yıllarda, yoğun yayım faaliyetleri ve destekleme politikası uygulamasına gidilmiş ve nadas alanlarında mercimek ve nohut üretilmiştir. Ancak 1991 yılından itibaren, makineli tarıma uygun, çevre koşullarına adaptasyonu yüksek, hastalık ve zararlılara dayanıklı çeşitlerin geliştirilememesi ve uygulanan yanlış tarım politikaları sonucunda yemeklik tane baklagil ekim alanında önemli azalmalar görülmüştür. 2009 yılında toplam yemeklik baklagil ekim alanımız 936 742 ha’a kadar düşmüştür, üretim ise 831 504 ton olarak gerçekleşmiştir. Son verilere göre ülkemizde en fazla ekim alanına sahip yemeklik baklagil cinsi 505 165 ha ile nohuttur. Nohudu 318 675 ha ile mercimek, 98 233 ha ile fasulye, 10 263 ha ile bakla izlemektedir. Ülkemizde, bezelye ve börülce toplam yemeklik baklagiller içerisinde ekim alanlarının aldığı pay yönünden oldukça düşük değerler göstermektedir. Bezelye 1 365 ha ekim alanı ile en az yetiştirilen baklagil cinsidir. 2008 verilerine göre ülkemizde 518 026 ton ile en fazla üretimi yapılan cins nohuttur ve nohudu 154 630 ton ile fasulye, 131 188 ton ile mercimek, 20 668 ton ile bakla izlemektedir. Börülce üretimde 3 072 ton ile son sırada yer almaktadır. Ülkemizde yemeklik baklagil cinslerinde makineli tarıma geçiş, yeni çeşitlerin ve yetiştirme tekniklerinin geliştirilmesi ile birim alan verimleri artmış ancak istenilen düzeye ulaşamamıştır