CEVAP:

Nefî’nin bir “tenezzül” meselesi olarak gördüğü nesir, yeni edebiyatçılar nazarında küçümsenmek şöyle dursun nazma üstün tutulmuştur. Mesela Namık Kemal, nesir dilindeki söyleyiş kusurlarını (rekâket) aşamamaktan ve manzum sözün ilk göz ağrısı görünmesinden ötürü şiire meylettiğini, aksi halde bir beyit bile söylemek istemediğini belirtir.