CEVAP: Problem merkezli bir öğretim tarzı benimsenmelidir. Öğretim konularının seçiminde, bireysel ilgi ve ihtiyaçlar yanında toplumsal sorunlar da dikkate alınmalıdır. Dini konular, soyut bir anlatım tarzında sunulmak yerine örnekler, hikayelerle daha somut bir hale getirilmelidir. Yetişkinlerin değer ve anlam duyguları beslenmelidir. Öğretim zamanı ve süresi konusunda esnek davranılmalıdır. Yetişkinlerin dinî etkinliklere katılımları teşvik edilerek, özellikle ileri yaşlarda toplumsal ilişkileri canlı tutulmaya çalışılmalıdır. Özellikle yaşlı bireylerin, değişime ayak uydurmada zorlandıkları gerekçesiyle eğitim etkinliklerine katılma fırsatları engellenmemeli, aksine motive edilmelidir.