Küresel ısınma, açık deniz balıkçılığının giderek pahalı bir ekonomik faaliyet hâline gelmesi, bazı ekonomik türlerin neslinin yok olma tehlikesi ile karşı karşıya gelmesi, balık stoğu azalan türlerin stok takviyesine ihtiyaç duyulması vb. sebepler balık yetiştiriciliğini önemli hâle getirmiştir.

Deniz ürünlerinde bulunan omega 3 yağ asiti olan EPA ve DHA’nın migren türü baş ağrıları, eklem romatizması, bazı kanser türleri, yetişkinlerde şeker hastalığı, yüksek kolesterol, yüksek tansiyon, kalp damar hastalıkları ve bazı alerjilere karşı vücudu koruduğu belirtilmiştir. Somon türlerinin özellikle çocuklar için önemli bir vitamin olan D vitamini açısından zengin olduğu bilinmektedir.

Deniz balıkları yetiştiriciliğinde en büyük sorunlardan bir tanesi yavru temini ve üretimidir

Balık yetiştiriciliğinde esas amaç miktar olarak balık üretmek değil, kaliteli balık eti elde etmek olmalıdır. Balıktaki et kalitesinin artması sonucunda daha ekonomik olma olasılığı da bununla beraber artacaktır.

Bir balık türünün yetiştiricilikte kullanılabilmesi için aşağıdaki özelliklere sahip olması beklenir:
• Yetiştiriciliği yapılacak bölgenin iklim koşullarına uyum sağlama kabiliyeti,
• Boy-ağırlık kazanma kabiliyetinde ki yükseklik,
• Yumurta ve yavru elde edilebilmesinin kolaylığı,
• Beslenme giderlerinin düşük olması,
• Tercih edilen bir et verimi ve lezzetinin olması,
• Grup hâlinde yaşama uyum sağlama özelliğinde olması,
• Enstantif, yarı enstantif ve eksantif üretime uygunluğu,
• Ağ kafes veya bir havuzda sayıca fazla stoklanmaya uygunluğu,
• Hastalıklara karşı dirençli olmasıdır.

Hermafroditizmde hem testis hem de yumurtalık dokusu içeren anormal yapıdaki gonatlara ovotestis denir.

Balıklarda üreme canlı doğurma, yumurtlama olmak üzere iki gruba ayrılmaktadır. Balık yetiştiriciliğinde en yaygın olarak yapılan, yumurtlayan balıkların yetiştiriciliğidir.

Balıkların yumurtlamalarını etkileyen faktörler aşağıda verilmiştir:

• Dişilerin beslenmesi
• Fizyolojik faktörler
• Ekolojik faktörler
• Sıcaklık
• Fotoperiyod
• Termoperiyot
• Ay döngüleri
• Yükselti ve bölge
• Su derinliği
• Üreme substrat türü
• Tuzluluk

Balıklar yumurtlama stratejilerine göre iki gruba ayrılır.

1. Semelparus Balıklar: Pasifik somonu gibi yaşamı boyunca sadece bir defa yumurta bırakan balıklardır.
2. İteroparus Balıklar: Yaşamı boyunca birçok defa yumurta bırakan balık türleridir. Birçok deniz balığı bu gruba girmektedir.

Pelajik Bölge: Denizleri oluşturan su kütlesinin tamamına denir.

Denizlerin dip ve dibe yakın kısımlarına demersal bölge denir.

Çevresel koşullar yumurta alınacak balık türünün isteklerine göre uyarlanmalıdır. Su sıcaklığı, pH, çözünmüş oksijen, tuzluluk ve ışık miktarı uygun değerlerde olmalıdır.

Anüsten gırtlağa kadar kesilerek yumurtalar alınır. Genellikle mersin balıklarından bu yöntemle yumurta alınır. Mersin balıklarının erkeklerinden sperm alınırken hareketsiz hâle getirilen erkek balığın baş ve kuyruğundan tutarak dizi yardımıyla bel kısmından balık bükülür. Bunun sonucunda balık spermler aniden üreme açıklığından dışarı çıkar.

Balık beslenmesinde canlı yem, toz ve pelet yemler kullanılır. Balık yetiştiriciliğinde larval beslenme önemlidir ve
mikroalg türleri, daphnia, rotifera, artemia nauplii formu larval balıkların beslenmesinde kullanılmaktadır. Carnivor balıkların beslenmesinde balık etleri, kabuklu etleri, yumuşakça etleri kullanılabilir. Balık beslenmesinde mikropartikül yemler olarak ifade edilen karma yemler kullanılır.

Levrek balıkları tüm Akdeniz, İngiltere’nin kuzey sahilleri, İspanya, Portekiz, Fas ve Kanarya adalarına kadar yayılım gösterir.

Kıyıdan 150-200 metre derinliğe kadar devam eden bentik bölgeye littoral bölge denir.

Fekondite: Bir dişi balık tarafından bir üreme periyodunda oluşturulan yumurta miktarına denir.

Hormon kullanımının başarısı bazı parametrelere bağlıdır bunlar;
• Balığın kondisyonu ve stres durumu,
• Cinsel olgunluk safhası,
• Balığın büyüklüğü ve beslenmesi,
• Önceki dönemlerde ne zaman yumurta alındığı,
• Su sıcaklığı ve mevsim olarak sıralanabilir.

Üreme döneminde levrek balıklarının gonadlarında yumurta hücrelerinin oluşması dört periyotta olur.
a. Pregametik periyot, gonadlarda olgunlaşmanın olmadığı haziran ve ekim ayları arasındaki dönemdir.
b. Gametogenesis, ekim ve ocak ayları arasıdır. Bu aylarda oosit stoplazmasında yağ damlacıkları, az sayıda yağ globülleri ve kortikol alveolleri görülür. Kasım ayında yağ damlasında büyüme vardır fakat erkeklerde sperm
elde edilmesi mümkün değildir.
c. Yumurtlama periyodu, ocak ve mart ayları arasıdır.
d. Dinlenme periyodu, nisan- mayıs ayları arasıdır. Ovaryumlarda atretik oositler gözlenir. Levrek yumurta hücresinin gelişimi 12 aşamada olur

Çipuralar derinliği genelde 1-30 metreye kadar olan, deniz tabanlarında, kumlu bölgelerde, kıyılarda ve lagünlerde yaşarlar (Şekil 4.3). Yetişkin çipuralar 150 metre derinliğe kadar bulunabilir çipura yalnız veya sürüler hâlinde yaşayan sedentar bir balıktır.

Sedentar Yaşam: Bulunduğu belli bir alanı terk etmeyen yerleşik yaşamdır.

Ağırlıklarına göre çipuralar;
• 30-50 gr arası ağırlıkta olanlara ince lidaki
• 100 gr ağırlıkta olanlara lidaki
• 100-180 gr arasında ağırlıkta olanlara kaba lidaki
• 200 gr ve üzerinde ağırlıkta olanlar çipura olarak adlandırılmaktadır.

Çipura balıkları 8 aylık olana kadar cinsi olgunluk göstermez.

Çipuralarda yumurtalardan larvaların başarılı olarak çıkma başarı oranı %75-90’dır. 

Larva beslenmesinde kullanılacak mikropartikül yemlerin içermesi gereken ham besin oranları;
• %56-64 ham protein
• %11-12 ham yağ
• %11,4-11,7 kül
• %1,4 ham selüloz
• %10 nem
• Yeterli miktarda vitamin ve mineral madde içermelidir

Somon balıkları büyüme evrelerinde farklı isimler almaktadır bunlar;
• Alevin: Yumurtadan yeni çıkmış somon larvalarına denir.
• Parr: Somon yavrularının Tatlı sularda yaşadıkları son dönemdir.
• Smolt: Denizlerde yaşayabilmelerine uyum sağlamak amacıyla gerekli fizyolojik değişimleri geçiren (smoltifikasyon) yavru somon balıklarıdır. Bu dönemde balık gümüşümsü bir renk alır.
• Grilse: Denizel yaşamının birinci yılının sonunda cinsi olgunluğa erişen somonlardır. Bu dönemde balıkların ağırlıkları artar, sırtları yüksek olur ve yanlarında beneklenmeler başlar.

Anodrom Balıklar: Denizlerde beslenme ve büyümelerini gerçekleştiren, cinsi olgunluğa eriştikten sonra yumurtlamak için tatlı sulara göç eden ve orada yumurtlayan, yavruları hayatlarının bir kısmını iç sularda geçiren ve daha sonra denizlere göç eden balıklardır

Chum Somon [Oncorhynchus keta(Walbaum, 1792)]: Asya, Kuzey Amerika ve Japonya’da görülen bir somon türüdür. Özellikle Asya kıtası nehirlerinde yaygın olarak bulunan epipelajik bir türdür

Mugilidae familyasından olan kefal balıklarının ülkemizde Mugil cephalus, Chelon labrosus, Liza saliens, Liza aurata ve Oedalechilus labeo türleri denizlerimizde yayılış gösterir.

Dünyada geniş alanlara yayılmış türlere kozmopolit türler denir.

Kalkan balığı Atlantik boyunca uzanan bölgede, Avrupa sahillerinde, Akdeniz ve Karadeniz’de görülmektedir.

Orkinos yetiştiriciliği yapılan ülkeler; İspanya, İtalya, Malta, Hırvatistan, Fransa, Kıbrıs, Tunus, Türkiye ve Cezayir’dir.