Lojistik kavramının gelişimi 19. yüzyılda
başlamış ve bu tarihten itibaren özellikle I. ve II. Dünya
Savaşı’nda önemini ve etkisini hissettirmiştir. Global
anlamda öneminin anlaşılmasından sonra, 1970’li
yıllardan itibaren işletmelerde rekabette lojistiğin önemini
dikkate alarak lojistik süreçlerini geliştirmeye
başlamışlardır.

Lojistik süreçlerini geliştirmede kullanılması
gereken en önemli araçlardan biri ise bilişim sistemleridir.
Lojistik bilişim sistemleri de zaman içinde farklı
süreçlerde birbirinden bağımsız olarak gerçekleşmekte
iken zaman içinde tüm tedarik zincirine yayılmış ve
Internet ortamında gerçekleşmeye başlamıştır. Lojistik
sektörü yapısı itibariyle farklı mekânlarda farklı paydaşları
bir araya getirmekte ve teknolojik gelişmelerden
maksimum düzeyde yararlanmaktadır.

Lojistik kökeni Yunanca lojistikos kelimesine
dayanmaktadır. Lojistikos hesap yapma bilimi, hesap
yapma becerisi anlamlarına gelmektedir

Lojistiğin geçmişi insanlığın geçmişi kadar
eskidir. İlk lojistik firması 1840’larda Amerika Birleşik
Devletleri’nde kurulmuştur. Lojistik kavramının tarihsel
gelişimine bakıldığında, askerî kökenli bir kavram olduğu
söylenebilir. İlk kez, 1905 yılında ordulara ait malzeme ve
personelin taşınma, tedarik, bakım ve yenilenmesi
faaliyetlerini kapsayan işlemlerin bütününü tanımlamak
üzere kullanılmıştır. Bu tanımın ortaya konmasından
sonra, askerî alanda, sonuç üzerindeki ciddi etkisinin de
farkına varılması ile birçok lojistik model geliştirilmiş ve
kullanılmıştır. Dünya savaşları sırasında taşımanın,
stoklamanın ve dağıtımın optimizasyonu ve kontrolünün
önem kazandığı görünür hâle gelmiştir. Malların daha
hızlı taşınması, gerektiği kadar depolanması, ihtiyaç
anında hazır olması, raf ömrünü kaybetmemesi, geri
dönüşlerinin sağlanması gibi lojistik yönetiminin temel
esasları ortaya çıkmıştır. İkinci Dünya Savaşı’nda bu
kavramları kullanan kişiler barış döneminde yaptıkları
islerde lojistik yönetiminin esaslarını sorgulamaya
başlamışlardır. 1950’lerden sonra teknolojik ve ekonomik
ihtiyaçlar hızla değişerek 1956-1995 arasındaki dönemde
bütünleşik lojistik kavramı ortaya çıkmaya başlamıştır.
Bu dönemde dünyanın ekonomik yapısı ve değişen
eğilimler, lojistik kavramının gelişmesi için önemli
fırsatlar yaratmıştır. Bu on yıllık dönem içerisinde ortaya
çıkan 4 temel gelişim, lojistik işlevinin
kavramsallaşmasını güçlendirmiştir. Söz konusu
gelişmeler:
• Toplam maliyet analizi gelişimi
• Sistem yaklaşımı uygulamaları
• Müşteri hizmetlerine önem verilmesi
• Pazarlama kanalları üzerindeki çalışmaların
tekrar gözden geçirilmesidir.
1970’li yıllardaki ekonomik belirsizlikler ve krizlerden
sonra 1980’li yıllarda bilişim teknolojilerindeki gelişmeler
lojistiğin önemini artırmıştır.

İşletmenin gelen ve giden tüm lojistik
faaliyetlerinin toplam maliyetin en aza indirilmesi,
koordinasyonun arttırılması, verimliliğin yükseltilmesi vb.
amaçlar çerçevesinde bütünsel bakış açısıyla yönetilmesi
anlamına gelmektedir.

4 dönemde incelenmektedir:
1. Dönem: Planlamanın olmadığı, üretim
faaliyetlerinin ön planda olduğu, depolama, dağıtım
gibi operasyonel faaliyetlerde hiçbir kontrolün
sağlanamadığı ilk lojistik faaliyetler ile başlamıştır.
2. Dönem: Askerî alanda lojistik desteğin öneminin
anlaşılmasıyla, askerî lojistik faaliyetler
başlamıştır.
3. Dönem: Ticari alanda, teknolojik ve ekonomik
ihtiyaçların hızla değişmesiyle lojistiğin tüm
faaliyetlerini içeren yeni oluşumlar ortaya çıkmaya
başlamıştır. Gelişen teknolojiyle beraber, entegre
edilebilen fonksiyonlara daha geniş bir perspektifle
bakılmaya başlanmıştır. Bu dönem, materyal
yönetimi ile fiziksel dağıtımın bağlantısını da
kapsamıştır. Bu dönemde yaşanan en büyük
gelişmelerden biri de lojistiğin bilgi alanındaki
yaklaşımının, fiziksel yaklaşımı kadar önemli
olduğunun farkına varılması olmuştur.
4. Dönem: Lojistik faaliyetlerin modernize olmasıyla,
yönetimsel ve operasyonel düzeyde uygulanmaya
başlamıştır. Yönetsel lojistik, tedarik ve lojistik
yönetimi olarak iki farklı boyutta ele alınmıştır.
Operasyonel lojistik; materyal, üretim-operasyon
ve dağıtım yönetimi olarak üç boyutta
uygulanmıştır. Lojistiğe ticari bakış açısının
gelişmesiyle birlikte operasyonel ve yönetsel
lojistiğin temel faaliyetleri önem kazanmıştır. Bu
yaklaşımla birlikte lojistik formülle ifade edilmeye
başlanmıştır.
“Lojistik = Tedarik + Materyal Yönetimi + Dağıtım”
olarak ifade edilmektedir. Formülde vurgulandığı şekilde;
lojistiğin malların tedarik kaynağından üretim yerine ve
sonra da tüketim noktasına uygun bir maliyet ile
dağıtılması ve müşteriye kabul edile-bilir bir servis
sağlayabilmesi gereklilikleri ön plana çıkmıştır.

• 1960 ve 1970’lerde fiziksel dağıtım kavramı
gelişim göstermiştir. Aynı zamanda nakliye,
depolama, mal elleçleme, paketleme gibi bir dizi
fiziksel aktivitenin varlığı ortaya konmuş ve bu
aktivitelerin birbirine bağlanarak daha efektif bir
şekilde yönetilebileceği anlaşılmıştır. Ayrıca
birçok fonksiyonun toplam maliyet ile ilişkisi
fark edilmiştir.
• 1980’lerde taşımacılık endüstrisinin yeniden
düzenlenmesi, şirketlere çeşitli seçenekler
sunmuştur ve tasıma şekilleri arasındaki rekabeti
artırmıştır.
• 1990’lı yıllarda akademisyenlerin lojistik ile ilgili
araştırmalara ilgisinin artmasıyla birlikte lojistik
sistemlerin tamamen yenilenmesi ile ilgili teoriler
ortaya atılmaya başlanmıştır. Tedarik zinciri
yönetimi kavramı ön plana çıkmış ve lojistik
faaliyetlerin bütünleşme içinde olduğu bir dönem
olmuştur.
• 2000 yılı sonrası, bilişim teknolojilerinin rolü
artmıştır.
• İnternet birçok lojistik faaliyetin
gerçekleşmesinde etkili olmuş, stratejik tedarik
zinciri kavramı yaygınlaşmaya başlamıştır.

1980’li yıllara kadar fiziksel dağıtım, tedarik
zinciri ve işletme lojistiği eşanlamlı olarak kullanılmıştır.
1980’li yıllardan sonra ise lojistik kavramı tedarik zinciri
ile birlikte anılma-ya başlamıştır. Tedarik Zinciri
Yönetimi Profesyonelleri Konseyinin tanımına göre
lojistik, ürünlerin, hizmetlerin ve onlarla ilgili bilgilerin,
müşterilerin ihtiyaçlarını karşılamak için üretim noktası ile
tüketim noktası arasında etkin bir biçimde ileriye ve
geriye akısını planlayan, uygulayan ve kontrol eden
tedarik zinciri sürecinin bir ögesidir. Lojistik yönetimi ise,
tedarik zinciri yönetimini, satın almayı ve fiziksel dağıtımı
da içine alan geniş kapsamlı yönetsel bir süreçtir.

Lojistik yönetiminin amacı, hammaddeleri ve
yarı işlenmiş ürünleri tedarikçilere, üretimi tamamlanmış
ürünleri ise tüketicilere tam zamanında, hasarsız ve en
düşük maliyetle sunabilmektir. Günümüzde ise
işletmelerin çalışma ortamlarını dikkate aldığımızda ürün
tasarımının bir ülkede yapıldığını, bu ürünü üretmek için
kullanılan kaynakların bir başka ülkeden temin edildiğini,
üretim ve montajının bambaşka bir ülkede yapıldığını ve
ortaya çıkan ürünün tüm dünyaya satıldığını görüyoruz.
Dolayısıyla, lojistik küresel is dünyasındaki çeşitliliğin
artmasıyla, birden çok ülkeyi içine alan daha uzun hatların
etkin ve etkili yönetimi için zorlu bir alan olarak
görülmektedir.

Bilişim teknolojilerindeki hızlı gelişime paralel
olarak elektronik ticaret (e-ticaret), değişik alanlarda ve
dünya üzerinde her geçen gün daha hızlı bir şekilde
yaygınlaşmaktadır. Her sektör gibi lojistik sektörü de bu
alanda meydana gelen gelişmelerden maksimum fayda
sağlamanın yollarını aramaktadır. Bu bağlamda, lojistik
sektörü iki yönlü bir değişim içindedir. Lojistik sektörü,
diğer sektörlerde de olduğu gibi, bilişim teknolojilerindeki
gelişmeler ve elektronik ticaretin getirdiği hizmeti en
verimli ve hızlı bir şekilde yerine getirebilmeli, bunun
yanında bu ihtiyaçtan doğan yeniden yapılanmayı ve
teknolojiyi kendi bünyesine adapte edebilmelidir. Bu
kapsamda, e-ticaret ve lojistiğin birbiriyle etkileşim
hâlinde geliştiği görülmektedir. Elektronik ticaret lojistik
operasyonların değişiminde önemli rol oynamaktadır.

Lojistik hizmeti artık çok daha fazla müşteriye
sunulmakta ve birim basına gerçeklesen miktarlar düşük
olabilmektedir. Bunun yanında lojistik hizmetine yönelik
bölge sınırı olmamakla birlikte, lojistik hizmetin tüm
dünyaya verilmesi söz konusu olmaktadır. Çok fazla
parametrenin olduğu ve bu parametrelerin çok farklı
değerlerde gerçekleştiği e-ticaret sürecinde lojistikle ilgili
oluşacak talebin belirlenmesi mümkün olmamaktadır.
Bunun yanında, bütün bu değişikliklerin lojistik sektörü
üzerinde yeniden yapılanma ihtiyacı ortaya çıkaracağı ve
bu yeniden yapılanmada en önemli gereksinimin bilişim
teknolojileri olması kaçınılmazdır.

Lojistik süreçlerde malzeme, bilgi ve finansal
akış olmak üzere 3 farklı akış bulunmaktadır.

Benimsenen lojistik paradigması çoğunlukla
fiziksel malzemelere atıf yapmakla beraber aynı zamanda
bilginin yönetimi İçin de geçerlidir. Lojistik sistem,
malzemeleri ürünlere dönüştürür ve müşteriler için değer
yaratırken aynı zamanda bilişim sistemi yönetimsel karar
vermeyi destekleyecek sekide veriyi bilgiye
dönüştürmektedir. Bilgi karar verme için kullanılırken
lojistik süreçlerin etkinliğini, verimliliğini ve esnekliğini
sağlamaktadır. Bilgi bir lojistik ve dağıtım sisteminin en
önemli yasam kaynağıdır. Bu nedenle, lojistik sistemlerin
etkinliği ve doğruluğu bilgi transferi ve yönetimine
bağlıdır. Lojistik sistemlerde bilgiyi yönetebilmek için İse
bilgi gereksinimlerinin belirlenmesine yönelik işletme
düzeyinde strateji gereklidir.

Bir lojistik hizmet sağlayıcıdaki süreçler
depolama, dağıtım, müşteri hizmet, stok ve lojistik
yönetimi olmak üzere 4 kategoride incelenmektendir.
Bilişim teknolojilerindeki gelişmeler işlem maliyetlerinin
düşürülmesi ve tüm tedarik zinciri üyelerinin artan
karmaşıklığı yönetmesinde önemli faydalar sağlamaktadır.
Depo ve dağıtım sistemleri arasında malzeme akısı
gerçekleşirken bilgi akısı açıklanan 4 kategorinin entegre
edilmesi için gereklidir.

2 kategoriye ayrılmaktadır. Birinci kategori
sipariş ve teslimat gibi doğrudan malzeme akısı ile ilgili
bilgidir. Bu bilgi kategorisi üretim ve lojistik sistemdeki
konular için gereklidir. İkinci kategori bilgi İse fiziksel akış
İle dolaylı olarak ilişkilidir. Müşteri tatmini, talepler ve
pazar eğilimleri ile ilgili bilgiler günlük lojistik
operasyonlar için birincil derecede önemli değildir.

Bilgi paylaşımının koordine edilmesi karar
vericilerin güncel, doğru ve geçerli bilgiye ulaşmalarını
sağlamaktadır. Çoğunlukla karsımıza çıkan durum zincir
elemanlarının bilgiyi zincirdeki diğer üyelerle
paylaşmamasıdır; böylece bilgi asimetrisi oluşmaktadır.
Örnek olarak, perakendeci ve üretici karşılaştırıldığında
perakendecinin elindeki müşteri talep bilgileri daha
güvenilirdir. Bunun yanında üreticinin sahip olduğu ürün,
teslimat süreci ve üretim kapasitesi ile İlgili bilgiler daha
güvenilirdir. Perakendeci ve üretici arasındaki geleneksel
iletişim periyodik siparişlerle sağlanmaktadır. Periyodik
siparişler ise orijinal talep bilgisini bozmaktadır ve bilgi
zincirinin diğer üyelerine ulaştıkça bilgi ile İlgili sapma
miktarı artmaktadır. Satış noktasındaki talep ve stok
bilgilerinin görünürlüğü diğer zincir üyelerinin
tahminlerini güncellemelerine ve ürün transferlerinin
sürekliliğini sağlamalarına neden olmaktadır.

Akademisyenler, bilişim teknolojilerinin
Porter’in 3 temel stratejisi olarak maliyet liderliği,
farklılaşma ve odaklanmaya etkilerini İnceleyen çalışmalar
yapmaktadırlar. Bununla birlikte, 3 strateji lojistiğe
uygulanabilir şekilde düzenlenmiştir. Maliyet
minimizasyonu, katma değer maksimizasyonu ve
esnekliğin arttırılması lojistik süreçlerdeki maliyet/hizmet
dengesini yansıtmaktadır. Daha önce de belirtildiği şekilde
bilişim teknolojileri aynı anda hem maliyeti düşürme hem
de hizmet düzeyini geliştirme İmkânına sahiptir. Yüksek
performansa sahip ve ortalama düzeydeki lojistik
İşletmeler arasında farkı belirleyen 10 faktörden biri
güncel bilişim teknolojilerine yatırım yapmaktır.

• Tedarikçi İşletmelerde çalışanlarla herhangi bir
iletişim kurmadan, doğrudan sağlanan çevrimiçi
hizmet ile müşterilerin ürünleri seçmesine ve
sipariş vermesine olanak sağlanmaktadır.
• Taşıma sırasında gönderilen siparişlerin ve taşıt
araçlarının takip edilmesine ve İzlenmesine
olanak sağlamaktadır.
• Teslimatın gecikmesi, stok kontrolü, teslimat
veya sipariş zamanlarının değiştirilmesi gibi
nedenlerle ortaya çıkan sorunlar hakkında
müşteriler ve alıcılara es zamanlı olarak iletişim
kurma fırsatı vermesi ve bu durumun işletme veri
tabanında görülmesi sağlanmaktadır.
• Dünya çapında, zaman ve mekân kısıtı
olmaksızın müşterilere İletişim olanağı
sağlamaktadır.
• Sipariş veren işletmelere, verdikleri siparişin
durumunu her aşamada ve sürede kendi
işletmelerinden kontrol etme ve bilgilenme
olanağı sağlamaktadır.
• Müşteri ilişkileri konusunda yaşanabilecek her
türlü sorunsalın etkin bir biçimde çözülmesinde
önemli bir destek unsurudur.
• Etkileşimli iletişim kanalları sayesinde,
müşterilere işletme ile ilgili bütün birimlere
doğrudan ulaşabilme fırsatı sunarak müşterilerin
işletmeye güven duymalarını sağlamaktadır.
• Siparişe göre üretilen ürünlerde ya da teslimat
sürecinde meydana gelebilecek her türlü
değişikliği anında taraflara İletebilme olanağı
sağlamaktadır.
• Ödemelerin elektronik ortamda yapılmasına,
hesapların ve borç durumunun kontrol
edilebilmesine olanak sağlamaktadır.
• Müşterilerle olan her türlü İletişimin işletmeye
getireceği maliyet yükünün azaltılması ve verilen
her türlü hizmetin etkinliğinin artırılması
sağlanmaktadır.
• İşletmelerin uluslararası pazarlara açılması ve
iletişim kurmasına olanak sağla-maktadır.
• İşletme lojistiği bağlamında dağılımı yapılacak
ve/veya toplanacak ürünlerin en etkin bir şekilde
programlanmasına olanak sağlamaktadır.

Bilişim teknolojileri ve bilişim sistemleri tedarik
zinciri ve lojistik yönetiminde farklı roller oynamaktadır.
Bu rollerden bazıları veri elde etme ve veri analizi, karar
vericileri desteklemek, tedarik zinciri işlemlerini kontrol
etmek, tahminleme yapmak, tedarik zinciri elemanları
arasında iletişimi kolaylaştırmak ve lojistik operasyonun
tüm bileşenlerini koordine ederek lojistik fonksiyonların
entegrasyonunu sağlamaktadır.

Lojistik ile ilgili bilgi 2 önemli işlevde
kullanılmaktadır. Bunlar;
• Planlama ve koordinasyon
• Operasyonlar

Stratejik planların finansal açıdan incelenmesinde
ise stok, alacak, makine, kapasite ve tesisler ile ilgili
kaynakların detaylandırılması yer almaktadır.

Kapasite kısıtları ile ifade edilmek istenen, üretim
ve dağıtım ile ilgili kısıtlamalar, engeller veya
darboğazlardır. Aynı zamanda üretim veya dağıtım ile
ilgili faaliyetlerin ne zaman dış kaynak kullanımıyla
gerçekleştirilmesi gerektiği hakkında bilgi verir. Kapasite
kısıtlarının planlanması ile elde edilen çıktılar tesislerin
kullanımını, finansal kaynakları ve insan kaynağı
gereksinimlerini detaylandırmaktadır. Kapasite planları
her ürünle ilgili olarak üretim, depolama ve taşımaların
nereye, ne zaman ve ne kadar gerçekleşeceğini
belirlemektedir

Lojistik bilişim sistemleri girdi, veri tabanı ve
çıktı olmak üzere 3 temel bileşenden oluşmaktadır.

Müşteri ile ilgili veriler satış esnasında, sipariş
aşamasında ve teslimatta elde edilir. Elde edilen veriler
tahminleme, planlama ve operasyon aşamasında
kullanılmaktadır. Faturalar, siparişler ve irsaliyeler bu veri
türü ile ilgili verilebilecek örneklerdir. Lojistik sisteminde
kullanılacak temel kaynak, içinde müşteri ve talep edilen
malzemeler ile ilgili veri içerdiği için satış siparişidir.
Müşteri ile ilgili olabilecek örnek veriler müşterinin
konumu, talepleri, talep edilen ürünün ağırlığı ve değeri,
sipariş tarihi, teslimat tarihi, paketleme, nakledilen miktar
ve ulaştırma modudur.

Veri tabanında gerçekleştirilecek işlemler
aşağıdaki dört sorunun cevabına bağlıdır.
• Bir lojistik firmasında yöneticilerin alacağı
önemli kararlar nelerdir?
• Ne hızla bilgi elde edilmelidir?
• Ne sıklıkla bilgi elde edilmelidir?
• Elde edilen bilgiyi forma dönüştürmek için ne
miktarda çaba gereklidir?

• Finansal ve performans göstergelerinin özet
raporlarında lojistik ile ilgili karar vericilerin
kullanacağı bilgi bulunmaktadır. Bu türe örnek
olarak stok düzey raporları verilebilir.
• Mevcut faaliyetlerin durum raporları lojistik
operasyonların sorunsuz gerçekleşmesine yardım
eden özel amaçlı raporlardır. Siparişin alındığı
gün ve siparişin sevk edildiği gün ile ilgili bilgi
sağlayan raporlar bu tür raporlardır.
• Gerçekleşen performansı hedeflerle kıyaslayan
istisna raporları planlanmayan durumları
raporlamaktadır. Örnek olarak tasıma
maliyetlerinin satışlara oranının daha önce
planlanan bir oranı geçmesine benzer
planlanmayan durumlarla karşılaşıldığında
kullanılan raporlar verilebilir.
• Lojistik bilişim sistemi tarafından belirlenen
fonksiyonları başlatmak için kullanılan raporlara
örnek olarak stokların yenilenmesi ile ilgili
siparişler, rotaların planlanması ve siparişlerin
toplanması ile ilgili listeler verilebilir. Bu
raporlar bilgi sistemine aktarılan yönetim
kurallarına dayalı olarak gerçekleştirilir.
• Hazırlanan dokümanlar sevkiyat dokümanları,
navlun faturası ve irsaliye gibi sıklıkla kullanılan
dokümanlardır.
• Talep tahmini gibi matematiksel ve istatiksel
modellerden elde edilen veri analizi sonuçları en
yararlı ve en önemli çıktılardandır.

• Finansal ve performans göstergelerinin özet
raporlarında lojistik ile ilgili karar vericilerin
kullanacağı bilgi bulunmaktadır. Bu türe örnek
olarak stok düzey raporları verilebilir.
• Mevcut faaliyetlerin durum raporları lojistik
operasyonların sorunsuz gerçekleşmesine yardım
eden özel amaçlı raporlardır. Siparişin alındığı
gün ve siparişin sevk edildiği gün ile ilgili bilgi
sağlayan raporlar bu tür raporlardır.
• Gerçekleşen performansı hedeflerle kıyaslayan
istisna raporları planlanmayan durumları
raporlamaktadır. Örnek olarak tasıma
maliyetlerinin satışlara oranının daha önce
planlanan bir oranı geçmesine benzer
planlanmayan durumlarla karşılaşıldığında
kullanılan raporlar verilebilir.
• Lojistik bilişim sistemi tarafından belirlenen
fonksiyonları başlatmak için kullanılan raporlara
örnek olarak stokların yenilenmesi ile ilgili
siparişler, rotaların planlanması ve siparişlerin
toplanması ile ilgili listeler verilebilir. Bu
raporlar bilgi sistemine aktarılan yönetim
kurallarına dayalı olarak gerçekleştirilir.
• Hazırlanan dokümanlar sevkiyat dokümanları,
navlun faturası ve irsaliye gibi sıklıkla kullanılan
dokümanlardır.
• Talep tahmini gibi matematiksel ve istatiksel
modellerden elde edilen veri analizi sonuçları en
yararlı ve en önemli çıktılardandır.

• Günlük gerçeklesen lojistik süreçleri
desteklemek,
• Lojistik hizmet düzeyi, performans ölçümü ve
kaynak kullanımı ile ilgili kontrolü sağlamak,
• Lojistik süreçlerin koordinasyonunu sağlamak,
• Karar verme ve stratejik planın gerçekleşmesini
desteklemektir.

• Planlama sistemleri
• Sipariş sistemleri
• Depo sistemleri
• Ulaştırma sistemleri

• İstatiksel Envanter Kontrol
• Malzeme İhtiyaç Planlaması
• Dağıtım İhtiyaçları Planlaması
• Kurumsal Kaynak Planlaması

Lojistikos hesap yapma bilimi, hesap yapma becerisi anlamlarına gelmektedir.

Bütünleşik lojistik: İşletmenin gelen ve giden tüm lojistik faaliyetlerinin toplam maliyetin en aza indirilmesi, koordinasyonun arttırılması, verimliliğin yükseltilmesi vb. amaçlar çerçevesinde bütünsel bakış açısıyla yönetilmesidir.

“Lojistik = Tedarik + Materyal Yönetimi + Dağıtım” olarak ifade edilmektedir.

Tedarik Zinciri Yönetimi Profesyonelleri Konseyinin tanımına göre lojistik, ürünlerin, hizmetlerin ve onlarla ilgili bilgilerin, müşterilerin ihtiyaçlarını karşılamak için üretim noktası ile tüketim noktası arasında etkin bir biçimde ileriye ve geriye akışını planlayan, uygulayan ve kontrol eden tedarik zinciri sürecinin bir ögesidir.

Lojistik yönetimi tedarik zinciri yönetimini, satın almayı ve fiziksel dağıtımı da içine alan geniş kapsamlı yönetsel bir süreçtir. 

Lojistik yönetiminin amacı, hammaddeleri ve yarı işlenmiş ürünleri tedarikçilere, üretimi tamamlanış ürünleri ise tüketicilere tam zamanında, hasarsız ve en düşük maliyetle sunabilmektir.

Geleneksel lojistikte sipariş akışı tek yönlü akış şeklindeyken E-ticaret üzerinden lojistikte çift yönlü akış şeklindedir. 

Lojistik süreçlerde malzeme, bilgi ve finansal akış olmak üzere 3 farklı akış bulunmaktadır.

Bir lojistik hizmet sağlayıcıdaki süreçler depolama, dağıtım, müşteri hizmet, stok ve lojistik yönetimi olmak üzere 4 kategoride incelenmektedir.

Bilişim teknolojileri aynı anda hem maliyeti düşürme hem de hizmet düzeyini geliştirme imkânına sahiptir.

Lojistik ile ilgili bilgi 2 önemli işlevde kullanılmaktadır. Bunlar;
1. Planlama ve koordinasyon
2. Operasyonlardır. 

Kapasite planları her ürünle ilgili olarak üretim, depolama ve taşımaların nereye, ne zaman ve ne kadar gerçekleşeceğini belirlemektedir.

Operasyonlar; sipariş işleme, sipariş atama, dağıtım, stok yönetimi, ulaştırma, nakliye ve tedarik aşamalarından oluşmaktadır.

Lojistik bilişim sistemleri girdi, veri tabanı ve çıktı olmak üzere 3 temel bileşenden oluşmaktadır.

Gelecekteki satış düzeyi ile ilgili tahminler, rekabet düzeyi ve satın alma tahminleri yönetim tarafından değerlendirilen tahmini değerlere ilişkin verilerdir.

Lojistik bilişim
sisteminde çıktılar raporlar, hazırlanan dokümanlar ve matematiksel ve istatiksel modellerden elde edilen sonuçlardır. 

Lojistik bilişim sistemi lojistik ile ilgili verilerin toplanması, saklanması ve işlenmesini, aynı zamanda coğrafi olarak farklı konumlarda gerçekleşen lojistik faaliyetlerin entegrasyonunu sağlayan, yöneticilere lojistik ile ilgili geçerli, doğru ve güncel bilgiyi sunan bilgi sistemleridir. 

1. Günlük gerçekleşen lojistik süreçleri desteklemek,
2. Lojistik hizmet düzeyi, performans ölçümü ve kaynak kullanımı ile ilgili kontrolü sağlamak,
3. Lojistik süreçlerin koordinasyonunu sağlamak,
4. Karar verme ve stratejik planın gerçekleşmesini desteklemektir.

Her işletmede değişmekle birlikte genelde lojistik bilişim sistemlerinde olan sistemler:
• Planlama sistemleri
• Sipariş sistemleri
• Depo sistemleri
• Ulaştırma sistemleri olarak sayılabilir

Lojistikte kullanılan planlama uygulamaları aşağıdaki gibidir:
1. İstatiksel Envanter Kontrol
2. Malzeme İhtiyaç Planlaması
3. Dağıtım İhtiyaçları Planlaması
4. Kurumsal Kaynak Planlaması