Ulaştırma ya da taşımacılık, bir noktadan bir başka noktaya sevk edilecek ürün, ham madde ve yarı mamul gibi materyallerin belirli bir sistem ve organizasyon çerçevesinde taşınmalarına yönelik gerçekleştirilen faaliyetlerin bütünüdür.

Taşıma operasyonlarının en yüksek faydayı yaratması ve en düşük maliyetle gerçekleştirilebilmesi için dikkate alınması gereken en önemli kavram “optimizasyon yaklaşımıdır”.

Taşımacılık bilişim sistemleri; optimizasyon yaklaşımı çerçevesinde taşıma araç ve kaplarının seçilmesi, taşımada kullanılacak güzergâhın belirlenmesi, dağıtım şebekesinin (networkünün) oluşturulması ve sürekli olarak güncellenmesi, taşıma maliyetlerinin optimizasyonu gibi konularda taşıma operatörlerine anlık bilgi ve veri sağlayan, bu yönüyle karar alma süreçlerini dikkate değer bir biçimde kolaylaştıran bilgi işletim sistemlerine dayalı uygulamalardır.

Coğrafi Bilgi Sistemleri (GIS), taşıma ve dağıtım optimizasyon sistemleri, şebeke tasarımı sistemleri gibi bilgi sistemleri.

Kısa adıyla GIS olarak da tanımlanan Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS); coğrafi nitelikte verilerin yönetilmesi, verilerin kaydedilmesi ve analiz edilmesine yönelik bir sistemdir.

Bu veritabanları; dünya üzerindeki tüm alanların sayısallaştırılarak harita olarak tanımlandığı nümerik nitelikte verileri içermekte, ayrıca gereksinim duyulan analizlere ilişkin sayısal ve sözel veriler de girilebilmektedir.

GIS sistemleri üç temel yaklaşıma sahiptir. Bunlar:
- Coğrafi veri tabanı yaklaşımı,
- Coğrafi görüntüleme yaklaşımı,
- Coğrafi işlemler yaklaşımıdır.

Coğrafi veri tabanı, coğrafi verileri içeren mekânsal ve sayısallaştırılmış veritabanlarını içermektedir.
Coğrafi görüntüleme yaklaşımı, veritabanları üzerinde tanımlanmış sayısal nitelikteki verilerin aralarındaki ilişkilerin gösterildiği windows temelinde çalışan bir alt sistemdir. Coğrafi işlemler yaklaşımında, üzerinde çalışılan coğrafi veri tabanı üzerinde tanımlama işlemleri gerçekleştirilmektedir.

GIS sistemlerinin alt sistemleri, “katalog” adı verilen ve içerisinde nümerik hâle getirilmiş coğrafi verilerin yer aldığı veri tabanı, “harita (map)” olarak ifade edilen sayısallaştırılmış haritalar ile sistem üzerinde çalışırken kullanılacak “arayüz” ve “araçları” içermektedir.

Coğrafi bilgi sistemlerinde veriler farklı yöntemler ile gösterilebilmekte ve analiz edilebilmektedir. Bunlar mekânsal gösterim, üç ya da daha çok boyutlu gösterimdir.
- Mekânsal gösterimler; dünya üzerinde yer alan her bir noktanın farklı özellikler çerçevesinde gösterimini sağlamaktadır. Dolayısıyla bu yaklaşım çerçevesinde dünya üzerinde yer alan bir mekân nokta, çizgi, poligon vb. şekilsel araçlar ile tanımlanmakta ve gösterilmektedir.
- Üç ya da daha çok boyutlu gösterimde ise, dünya üzerinde farklı yükselti ve özelliklere sahip mekânlar sayısal veriler ile gösterilebilmektedir. Genellikle sıfırdan başlayarak yükseklik derecesine göre mekânlara ilişkin noktalara farklı sayısal değerler verilebilmektedir.

Coğrafi veritabanlarında yer alan bilgi ve veriler mekânsal bilgilerin yanı sıra, söz konusu alan ya da nokta için tanımlanmış çok sayıda veriyi de içerebilmektedir. Her nokta ya da alanın fiziksel özellikleri, topoğrafı, nüfusu, trafiği, hane halkı gelir düzeyi; o noktanın-çizginin-alanın neyi temsil ettiği (örn: depoları, tesisler, yollar, şebekeler, perakendecilerin ya da müşterilerin bulundukları yerleri) ve kullanıcıların ihtiyaç duyduğu ve girdiği kendinelerine özel diğer herhangi veriler de bulunabilir.

Sistemde veriler vektör ve raster olmak üzere iki farklı format ile tanımlanmaktadırlar.

Nokta, çizgi ya da poligon şekiller mekân üzerinde işgal ettikleri “x ve y koordinat değerleri” ile gösterilmektedir. Poligon ve çizgisel şekiller çok sayıda x,y koordinat değeri ile gösterilirken nokta şekiller tek bir x,y koordinat değeri ile tanımlanmaktadır. Çizgisel şekiller belirli bir düzlemde başlangıç ve bitiş noktaları arasındaki çok sayıda nokta ile belirtilmekteyken; poligon veriler ise aynı x,y koordinat noktasında başlayan ve sona eren verilerdir.

Raster formatındaki veriler, gerçek durumu bir
kafes (ızgara) sistemi veya daha çok bir satranç tahtası
şeklinde temsil eder. Her bir kare (veya bir raster hücresi)
belirgin bir coğrafik alanı kapsar ve bu alana ait olan bir
niteliği tanımlar. Birbiriyle aynı özelliklere sahip verilerin
yer aldığı hücreler düzlem üzerinde aynı şekil ve renkler ile
gösterilmektedir. Raster hücresi, raster formatlı bir CBS
dahilinde temsil edilebilen en küçük coğrafik bir birim
olup, en küçük ‘haritalama birimi’ olarak bilinir ve piksel
olarak tanımlanır. Bu birim ne kadar küçük olursa, veri
setinin çözünürlüğü ve elde edilecek bilgi detayı o derecede
yüksek olabilir.

Raster veriler, vektör verilere kıyasla daha geniş
perspektifte analiz yapabilme olanağı vermektedir. Bunun
en önemli nedeni raster verilerde kullanılan piksellerin daha
kapsamlı veri girişine izin vermesidir.

Tedarik zinciri olarak adlandırılan tedarikçilerden
başlayarak nihai tüketicilerde sona eren lojistik faaliyetlerin
bütününde; bütün taşıma türleri (kara yolu, demir yolu,
deniz yolu, hava yolu ile çok türlü taşımacılık türleri) ve
operasyon şekilleri için de kullanılabilen veri işleme sistemi
olarak kullanılır. GIS uygulamaları sayesinde şebeke
tasarımı ve güncelleme, taşıma operasyonlarının
yönetilmesi, taşıma işletmesinin araç filosunun
yönetilmesi, hizmet tedarikçilerinin yönetilmesi ile
taşınacak unsurların yönetilmesi gibi süreçleri
içermektedir.

Taşıma ve dağıtım süreçleri; kara yolu, demir
yolu, deniz yolu ve diğer taşıma türleri gibi farklı taşıma
sistemleri ile ürün, ham madde ya da yarı mamul gibi
materyallerin bir noktadan bir başka nokta ya da noktalara
sevk edilmesidir.

Taşıma faaliyetinin özelliklerine göre dağıtım ve
taşımacılık süreçleri de kendi içerisinde kısa mesafe
taşımacılık ve uzun mesafe taşımacılık şeklinde iki gruba
ayrılabilmektedir. Kısa mesafe taşımalar genel olarak iç
taşıma (lokal) olarak da isimlendirilirken uzun mesafe
taşımalar çoğunlukla uluslararası taşıma operasyonları
olarak tanımlanabilmektedir.

Kısa mesafe taşımacılık süreçlerinde kara yolu
taşımacılığı tercih edilmektedir. Bunun nedenleri arasında
kısa mesafelerde kara yolu taşımacılığının daha etkin ve
düşük maliyetli bir taşımacılık türü olmasının yanı sıra
müşterinin belirttiği lokasyona kadar taşıma yapma imkânı
vermesi sayılabilmektedir.

Bunun nedenlerine bakıldığında çok sayıda
faktörün taşıma sürecine etki etmesi, aynı zamanda taşıma
ve dağıtım sürecine ilişkin tercih edilebilecek alternatiflerin
son derece fazla olması gibi nedenler
gözlemlenebilmektedir. Bunun yanı sıra, çok sayıda
uluslararası yasal düzenlemeler ve geçilen ülkelere göre
değişen ulusal yasal düzenlemeler ile bunların ortaya
koyduğu kural ve sınırlamalara uyulması zorunluluğu uzun
mesafe taşıma operasyonlarının yürütülmesini zorlaştıran
unsurlar arasında sayılabilmektedir.

- Var olan taşımacılık ve dağıtım kaynaklarının en
etkin bir biçimde kullanılması
- Mümkün olduğunca boş taşımanın yapılmaması,
araçlarda boşlukların söz konusu olmaması
- Hizmet sağlayıcılar ile daha ekonomik ve açık
hükümler ihtiva eden sözleşmeler yapılması
- Tedarik, insan gücü ve diğer maliyet yaratacak
faktörlerin optimize edilmesi
- Hizmet süresi ve hizmet düzeyinin gereksinimler
çerçevesinde planlanması
- Lojistik akış hızının olabildiğince artırılması

Bunlar; sırasıyla gelen yükler, giden (gönderilen)
yükler, üçüncü parti lojistik aktiviteler olarak
sayılabilmektedir. Gelen yükler; tedarikçilere verilen
siparişlere uygun olarak işletmeye tedarikçiler tarafından
gönderilen ham madde, yarı mamul vb. her türde
materyaldir. Giden yükler ise işletme tarafından ürün ya
da yarı mamul hâle getirilmiş olan yüklerdir. Bu tür
materyaller çoğunlukla üreticilerden müşterilere gönderilen
materyallerdir. Bunlar ayrıca tamamlanmış ürün olarak da
adlandırılabilmektedir. Tedarik zincirinin fabrikalar ile
müşteriler arasındaki akış süreçlerine konu olan ürünleri
kapsamaktadır. Üçüncü parti lojistik süreçlerde
işletmeler bazen müşteriler tarafından talep edilen ürünleri
görmeksizin bunların tedarikçilerden müşterilere akışını
koordine etmekte, buna ilişkin süreci organize
etmektedirler.

Bu yollardan birisi taşıma hizmetine gereksinim
duyan işletmenin bu hizmeti bizzat ve doğrudan bir biçimde
üretmesidir. İşletme sahip olduğu taşıma araçları ve
unsurları ile gereksinim duyduğu süreçte taşıma hizmetini
kendisi üretmekte ve kullanmaktadır. Gereksinimleri
karşılamanın diğer bir yolu ise işletme dışından bir lojistik
hizmet sağlayıcıdan taşıma ve dağıtım hizmeti alınması,
buna karşılık dağıtım ve taşıma süreçlerinin tümüyle
işletme içindeki departmanlar tarafından yerine
getirilmesidir. Bu tür süreçlerde işletmenin sahip olduğu
taşıma araçları bulunmamakta, taşıma ve dağıtım süreçleri
işletme içerisinde planlanır ve organize edilirken fiilen
yapılacak taşıma operasyonları işletme dışı unsurlardan
temin edilmektedir. Taşıma ve dağıtım hizmetlerine ilişkin
gereksinimleri karşılamanın üçüncü yolu ise taşıma ve
dağıtım faaliyetlerinin bütünüyle dış kaynaklara
aktarılması, dolayısıyla işletme dışı kaynaklara (outsource)
müracaat edilmesidir. Bu tür bir yaklaşımda işletme üretim
ve diğer faaliyetler dışında taşıma ve dağıtım süreçlerine
hiçbir biçimde müdahale etmemekte, bu tür faaliyetler
işletme dışı bir aktör tarafından planlanmakta, organize
edilmekte ve yürütülmektedir.

Taşıma hizmetini doğrudan üretmeyerek,
üretenlerden tedarik edip müşterilerine arz eden işletmeler
taşıma organizatörü (freight forwarder) işletmeler olarak
tanımlanmaktadır.

- En yüksek faydayı yaratan taşıma türünün
seçilmesi
- Taşıma türleri, araçları ve yüklerin en yüksek
düzeyde optimal kullanımı
- Olabilecek en yüksek düzeyde ürün
konsolidasyonu
- Mümkün olan en yüksek hizmet düzeyinin
müşterilere arz edilebilmesi

İlk olarak 1987 yılında kullanıcıların hizmetine
sunulan SAP R/2 (Systems Analysis and Program
Development- Sistem Analizi ve Program Geliştirme)
yazılımı taşımacılık alanında çözümler ortaya koyan ilk
sistem olmuştur.

Bu sistem bir işletmenin tedarik zincirinin
planlanması, organizasyonu ve yürütülmesine yönelik
süreçlerinin entegre bir yaklaşımla gerçekleştirilmesine
olanak sağlamaktadır. İşletmelerin tedarik süreçleri
içerisinde yer alan depolama, taşıma, dağıtım, stok
yönetimi, üretim planlama vb. tüm lojistik süreçleri
kapsayan bütünleşik bir yaklaşımdır. Bu sistem Lojistik ve
tedarik zinciri uygulamaları açısından günümüzde en
yoğun kullanılan SAP sistemidir. SAP SCM sistemi;
verilerin girilmesi, analizi, çözümlenmesi ve süreçlerin
yürütülmesine ilişkin karar alma süreçlerine katkı
sağlamaktadır. Aynı zamanda envanterin azaltılması, doğru
ve eksiksiz süreçlerin yönetilmesi, teslimat ve işlemlerin
tam zamanında yapılmasına da olanak vermektedir.

- Tedarik zinciri kokpiti
- Talep planlama
- Tedarik ağı planlama
- Üretim planlama ve ayrıntılı çizelgeleme
- Global ATP
- Ulaştırma planlaması
- Araç çizelgeleme
- Ulaştırma yönetimi
- Depo yönetimi
- Dış ticaret

Uluslararası düzeyde tahsisat, üretim, ulaştırma
kapasite ve maliyetleri dikkate alan çok katmanlı, kural
bazlı kullanılabilir şekilde olan SAP APO kontrol
mekanizmasıdır.

Siparişler ve teslimatlar için satış ve dağıtım ile
lojistik için SAP Programı içerisinde tanımlanmış alt
sistemlerden birisi olan işletim sistemidir. LES olarak
tanımlanan bu alt sistem aynı zamanda Satış Siparişleri
(Sales Order) olarak da adlandırılabilmektedir. Bu alt
sistem müşteriler tarafından gönderilen siparişler için
başlangıç noktası olarak da tanımlanabilmektedir. Bu alt
sistem üzerinde siparişlere ilişkin bilgiler girilmektedir.
Aynı zamanda siparişlerin karşılanabilmesi için talimatlar
da girilmektedir.

Mevcut varlıkların müşteriye tahsisi olarak
adlandırılan sistemde.

SAP’ın süreç yönetimi (event management) adı
verilen SAP EM olarak tanımlanan modülüdür. Bu alt
sistemde bütün raporlamalar ve performans
değerlendirmeleri gerçekleştirilmektedir. Aynı zamanda
geçmiş süreçte elde edilen verimlilik, etkinlik ve
performans düzeyleri ile güncel operasyonlar için
gerçekleşen veya gerçekleşecek performans düzeylerini
karşılaştırmalı olarak değerlendirmekte ve
raporlandırmaktadır.

SAP TM temel süreçleri:
- Sipariş yönetimi,
- Taşımacılık planlama ve optimizasyon,
- Taşıma yürütme ve izleme,
- Taşıma maliyet yönetimi.

Sipariş yönetimi içerisinde farklı müşteri ve
hizmet tedarikçilerinden yük talebi, yüklerin bölünmesi,
birleştirilmesi ve konsolidasyonu, rota oluşturma ve
güzergâh belirleme, siparişlerin maliyetlerinin
değerlendirilmesi gibi alt süreçler bulunmaktadır.

İkinci temel süreç olan taşımacılık planlama ve
optimizasyon alt sürecinde taşıma planlama, güzergâh ve
araç optimizasyonu, taşıma hizmet tedarikçisi belirleme ve
yönetimi, hava ve deniz taşımacılığı rezervasyonu gibi alt
sistemler yer almaktadır.

Taşıma yürütme ve izleme süreçlerinde; gelen ve
giden sevkiyat planlama, belge yönetimi, gümrük
süreçlerine ilişkin uygulamalar ile taşıma sürecinin takip
edilmesi gibi alt süreçler tanımlanmıştır

Taşıma maliyet yönetimi sürecinde sözleşmelerin
yönetilmesi, kapsamlı maliyet hesaplama, faturalandırma
gibi süreçler işletilmektedir.

Bir işletmenin ya da bir tedarik zincirinin
gerçekleştirdiği taşıma ve dağıtım süreçlerine ilişkin
kullanılan ana veriler dört ana gruba ayrılabilmektedir.
Bunlar:
- Tedarik zinciri aktörlerine ilişkin ana veriler,
- Materyallere ilişkin ana veriler,
- Organizasyonel süreçlere ilişkin ana veriler,
- Taşımacılık süreçlerine ilişkin ana verilerdir.

Şebeke tasarımı; tedarik zinciri içerisinde yer alan
tedarikçiler, üretim noktaları, depolar, dağıtım merkezleri
ve diğer unsurların bulundukları yerler, kapasiteleri ve
diğer değişkenler dikkate alınarak, optimizasyon yaklaşımı
çerçevesinde kullanılacak taşımacılık türlerinin
belirlenmesi ile ilgili süreçlerdir.

Şebeke tasarımına etki eden değişkenlerden
bazıları şunlardır: tedarik zincirinin bütün fonksiyon ve
unsurları için lokasyon problemleri, müşteri, tedarikçi ve
diğer fonksiyonların yerleşim noktaları, mevcut şebekenin
yapısı ve özellikleri, mevcut kaynakların türleri ve
özellikleri, tedarik zincirinde yer alan katmanların sayısı,
müşterilerin beklediği hizmet düzeyi ve sevkiyat sıklığı,
tedarik ve dağıtım süreçlerine konu olan ham madde, yarı
mamul ve ürünlerin miktarları, tedarik zincirinin içerisinde
tutulması gereken stok ve envanter düzeyleri, iş
süreçlerinde kullanılan iş gücü düzeyi ve çalışanların
yeterlilikleri ile lojistik faaliyetlerde faydalanılan dış
kaynaklar ve dış kaynak kullanım seviyesi.

Optimum ağ tasarımı; işletmelerin lojistik
uygulama ve süreçlerini mümkün olan en yüksek verimlilik
ve maliyet yapısı ile optimizasyon yaklaşımı çerçevesinde
planlama ve organize etmeye yönelik faaliyetlerin bütünü
olarak tanımlanabilmektedir.

Optimum dağıtım planlama tedarik zinciri
süreçlerinde taşınan materyallerin birden fazla noktaya eş
zamanlı sevk edilmesi durumunda dağıtım faaliyetine
ilişkin kullanılacak güzergâhlar ve unsurların belirlendiği
planlama uygulamalarıdır. Bu tür sistemler optimizasyon
yaklaşımı çerçevesinde kullanılan uygulamalardır.

Uzun süreli ve sistemli.

Taşımacılık ya da diğer ismiyle nakliye yönetimi
sistem ve yazılımları; operasyonel düzeyde taşımacılık
çözümleri sağlamaya çalışan uygulamalardır.

Yük/araç planlama uygulamaları taşınacak
yüklerin taşıma araçları ile konteynerlerin içerisine en
optimum şekilde nasıl yerleştirilebileceğine yönelik
çözümler belirlemektedir.

Coğrafi Bilgi Sistemleri, coğrafi nitelikte verilerin yönetilmesi, verilerin kaydedilmesi ve analiz edilmesini sağlayan sistemlerdir. 

Coğrafi bilgi sistemlerinde veriler farklı yöntemler ile gösterilebilmekte ve analiz edilebilmektedir. Bunlardan birisi mekânsal gösterimlerdir. Diğer bir yaklaşım ise üç ya da daha çok boyutlu gösterimdir. Bu yaklaşım çerçevesinde dünya üzerinde farklı yükselti ve özelliklere sahip mekânlar sayısal veriler ile gösterilebilmektedir.

Coğrafi bilgi sistemleri lojistik süreçlerin tümünde olduğu gibi lojistik faaliyetlerin bir parçası olan taşımacılık yönetimi için de etkin sonuçlar ve çözümler ortaya koyabilmektedir. Gerçekte tedarik zinciri olarak adlandırılan tedarikçilerden başlayarak nihai tüketicilerde sona eren lojistik faaliyetlerin bütününde GIS uygulamaları kullanılabilmektedir.

Taşıma ve dağıtım süreçleri; kara yolu, demir yolu, deniz yolu ve diğer taşıma türleri gibi farklı taşıma sistemleri ile ürün, ham madde ya da yarı mamul gibi materyallerin
bir noktadan bir başka nokta ya da noktalara sevk edilmesi olarak tanımlanabilmektedir. 

Kısa mesafe taşımalar genel olarak iç taşıma (lokal) olarak da isimlendirilirken  çoğunlukla kara yolu taşımacılığı süreçlerinde mesafe ve taşınan yükün miktarına göre değişen araçlar ile yapılabilmektedir. Aynı zamanda bu tür taşıma ve dağıtım operasyonları başladığı gün içerisinde sona eren taşımacılık faaliyetleridir. Taşıma operasyonları kısa mesafeler için kara yolu ile başlayıp, kara yolu ile sonaerebilmektedir. Dolayısıyla tek bir taşıma türü kullanılmaksızın çok türlü taşımacılık şeklinde gerçekleştirilen operasyonlarda kısa mesafe kara yolu taşımacılığı toplam taşıma operasyonunun bir parçası olabilmektedir. 

Satıcı ve alıcı şirketler arasındaki bazı hizmetleri üstlenen şirketi ifade etmektedir. 

Taşıma hizmetini doğrudan üretmeyerek, üretenlerden tedarik edip müşterilerine arz eden işletmelerdir. 

Giden yükler işletme tarafından ürün ya da yarı mamul hâle getirilmiş olan yüklerdir. Bu tür materyaller çoğunlukla üreticilerden müşterilere gönderilen materyallerdir. Bunlar ayrıca tamamlanmış ürün olarak da adlandırılabilmektedir.

Bu işletmeler aşağıda tanımlanmış hedeflere ulaşmaya çalışmaktadırlar.
• En yüksek faydayı yaratan taşıma türünün seçilmesi
• Taşıma türleri, araçları ve yüklerin en yüksek düzeyde optimal kullanımı
• Olabilecek en yüksek düzeyde ürün konsolidasyonu
• Mümkün olan en yüksek hizmet düzeyinin müşterilere arz edilebilmesi

Taşımacılık ve dağıtım süreçleriyle ilgili en yoğun kullanılan bilişim sistemlerinden birisi Kurumsal Kaynak Planlama temelinde çalışan kısa adı SAP (Systems Analysis and Program Development) olarak bilinen; Sistem Analizi ve Program Geliştirme olarak adlandırılan sistemdir. SAP diğer lojistik faaliyetlerde olduğu gibi taşımacılık faaliyetlerinde de etkin sonuçlar veren sistemlerden birisidir. İlk olarak 1987 yılında kullanıcıların hizmetine sunulan SAP R/2 yazılımı taşımacılık alanında çözümler ortaya koyan ilk sistem olmuştur.

Tedarik zinciri kokpiti, Talep Planlama, Tedarik Ağı Planlama, Üretim planlama ve ayrıntılı çizelgeleme, Global ATP, Ulaştırma Planlaması, Araç Çizelgeleme, Ulaştırma yönetimi, Depo Yönetimi ve Dış Ticaret.

Uluslararası düzeyde tahsisat, üretim, ulaştırma kapasite ve maliyetleri dikkate alan çok katmanlı, kural bazlı kullanılabilir şekilde kontrol mekanizmasıdır.

SAP alt sistemlerinden taşımacılık yönetimi uygulama modülüdür. Bu alt sistem sipariş yönetimi, taşıma ve dağıtım planlaması, güzergâh belirleme, alt taşımacılar ile ilişkiler ve sözleşme yönetimi gibi fonksiyonları içermektedir. Bunun yanı sıra yukarıda bahsedilen fonksiyonlar taşıma maliyetleri ve faturalandırma ile ilişkilendirilmekte ve birlikte entegre çözümler meydana getirebilmektedir.  

SAP TM temel süreçlerine bakıldığı zaman, bunlar arasında sipariş yönetimi, taşımacılık planlama ve optimizasyon, taşıma yürütme ve izleme, taşıma maliyet yönetimi gibi süreçler sayılabilmektedir.

Taşıma hizmetini üreten ya da doğrudan gereksinimi olan işletmelerin içsel süreçlerini tanımlayan verilerdir.

Şebeke tasarımı; tedarik zinciri içerisinde yer alan tedarikçiler, üretim noktaları, depolar, dağıtım merkezleri ve diğer unsurların bulundukları yerler, kapasiteleri ve diğer değişkenler dikkate alınarak, optimizasyon yaklaşımı çerçevesinde kullanılacak taşımacılık türlerinin belirlenmesi ile ilgili süreçlerdir. 

Optimum ağ tasarımı; işletmelerin lojistik uygulamave süreçlerini mümkün olan en yüksek verimlilik ve maliyet yapısı ile optimizasyon yaklaşımı çerçevesinde planlama ve organize etmeye yönelik faaliyetlerin bütünüdür.

Optimum dağıtım planlama,tedarik zinciri süreçlerinde taşınan materyallerin birden fazla noktaya eş zamanlı sevk edilmesi durumunda dağıtım faaliyetine ilişkin kullanılacak güzergâhlar ve unsurların belirlendiği planlama uygulamalarıdır.

Operasyonlar sistematik değil ve planlama her bir operasyon için tekrardan yapılıyorsa bu operasyonlar dağıtım değil taşıma (nakliye) olarak adlandırılır.

Yük/araç planlama uygulamaları taşınacak yüklerin taşıma araçları ile konteynerlerin içerisine en optimum şekilde nasıl yerleştirilebileceğine yönelik çözümler belirlemektedir. Sistem taşınacak yüklerin ölçü ve boyutlarının yanı sıra, ağırlıklarının sistemde tanımlanması, ek olarak kullanılacak taşıma araç ve unsurlarının kapasitelerinin veri olarak sisteme girilmesi şeklinde çalışmaktadır. Hacimsel olarak mevcut bir mekân içerisine en yüksek miktarda yükün optimum koşullarla yüklenebilmesini modellemektedir. Ek olarak birlikte yüklenebilme koşulları da ürünler için sisteme veri olarak girilebilmektedir. Dolayısıyla birlikte taşınamayacak yükler sistemde tanımlanarak araçlara beraber yüklenmeleri engellenmektedir. Bunun yanı sıra çözümlemeler ekranda üç boyutlu olarak kullanıcılara gösterilebilmektedir. Farklı şekil ve özelliklerde olan yükler sistemde farklı renk ve biçimlerde gösterilebilmektedir. Taşınan yükler birden fazla lokasyona uğranarak dağıtılacaksa bu noktalara uğrama sırası da sistemde veri olarak kullanılmakta ve yükleme bu uğrama sırası dikkate alınarak planlanabilmektedir.