Kültür, organiktir, değişir ve gelişir, eskir ve yok olur. Hiçbir kültür öğesi durağan değildir. Bir kavrayış ya da bir olgu olarak toplum yok ise kültürden de söz edilemez. Kültürün yaşayan bir organizma gibi sürekli değişim geçiriyor olması, her zaman ve her durumda geçerli bir tanıma ulaşmayı zorlaştırmaktadır.

1. Kültürler insanın temel ihtiyaçlarını farklı şekillerde karşılar. Her kültürün, barınma, yemek yeme, ailevi ilişkiler, ekonomi, idare biçimi, inanış, sanatsal ifade gibi ihtiyaçlara yaklaşma biçimi farklılıklar gösterir.
2. Hiç bir birey kültürle doğmaz. Kültür öğrenme yoluyla sonraki kuşaklara aktarılır. Çocuklar kültürlerini çoğunlukla, gözlemleyerek, taklit ederek ve deneyimleyerek öğrenirler. Gözlemledikleri eylemler bilinçaltlarını ve dolayısıyla davranış biçimlerini etkiler. Aynı kültürü paylaşan bireyler hatıralarını, inançlarını, beklentilerini ve düşünme biçimlerini de paylaşırlar ve öğrendiklerini sonraki kuşaklara aktarırlar.
3. Bir kültürde öğrenme, sembollerin kullanım yeteneğine dayanır. Sembol, bir şeyin yerini alan başka bir şeydir. Buna en önemli örnek bir dildeki kelimelerdir. Her dilde bir kavram ya da nesneye karşılık gelen bir sembol yani bir kelime vardır.
4. Kültürel doku, bireyin ya da gurupların özelliklerinden oluşur. Bir özelliğin değişmesi kültürel dokunun da değişmesine neden olur. 

Popüler kültür en geniş anlamıyla ve kabul gören tanımıyla, gündelik hayatın kültürüdür.

• Biçim olarak orta karmaşıklıktadır.
• Aktarımı ya da iletimi, ortam ve teknoloji olarak dolaylıdır.
• Bilinen bir kaynağı ya da yaratıcısı, üreticisi vardır.
• Kültürel değerleri ve gelenekleri, yeni formüller biçiminde yansıtır.
• Ürün tüketiciye dönüktür.
• Herhangi bir sınıfın kültürü değildir. .
• Oldukça ucuza fakat parayla elde edilir.
• Devrimci değil ilericidir. Mikro siyaset yapar.
• Kendi var oluş koşullarını üretmez, elindekilerle yetinme sanatıdır.
• Günceldir ve sürekli değişime uğrar.
• Sanayi Devriminin sonrasının kent kültürüdür.
• Tüketimi, bilinçli bir tercihe dayanmaktadır.
• Çatışma kültürüdür ve diğer kültürlerle çatışma içerisindedir.

Aynı fikirler farklı kültür ve tarihlere sahip kişilerce daha farklı bir biçimde değerlendirilebilmektedir. Bu anlamda, bir ürün olarak kültürel olgunun çağrıştırdığı anlamlar tüketicinin demografik, deneyim ve hatta ülke, tarih ve kültürüne göre değişebilmektedir. Eğlence ve medya ürünleri yaşamımızın içine bir şekilde girmesine karşın, kültür ise sadece bir iş olarak değerlendirilmez. Kültürel ürünler, diğer ürünlerden farklı olarak kimlik, hayal gücü ve yaratıcılığı gerekli kılar.

Kültürel endüstrilerde pazarlama yaklaşımları, ürünlerin özelliğinden kaynaklı olarak farklılık gösterir. Günümüzde pazarlama kavramının gelişerek ve genişleyerek varlığını devam ettirdiği görülmektedir. Özellikle Kotler, pazarlamanın uygulanabilirliğinin genişletilmesi üzerine katkıda bulunarak sosyal, sağlık gibi alanlara rahatlıkla pazarlamanın uygulanabileceğini ortaya koymuştur.
Pazarlama çabaları sadece ticari işletmeler için değil, kar amacı gütmeyen pek çok kurum ve kuruluş için kapıları açan bir alan olmuştur

• Özel bir pazar tarafından talep edilen kültürel mal, hizmet ve fikirlerin      belirlenmesi
• Sayılabilir, ulaşılabilir ve gerçekçi pazarlama amaçlarının oluşturulması
• Talep için kültürel bir ürünün geliştirilmesi
• Kültürel ürünün dağıtılması ve iletişim çalışmaları
• Belirlenen amaçların uygunluğunun tespit edilmesi

Sanat ve eğlence arasında çok az fark bulunmakta ve hangi aktivitelerin sanatın, hangisinin ise eğlencenin içerisine dâhil olduğunu net bir şekilde ayırmak kolay ve mümkün görünmemektedir. Eğlence-sanat farkı nihayetinde yapısal bir durumdur. Artistik veya sanatsal değer keyfi, estetik sistemin bir parçasıdır. Sanatsal değer yargısı, tüketicinin içinde bulunduğu sosyal pozisyona bağlı olarak da değişebilir

Pazarlama kavramı zamanla değişmiş ve kar amacı gütmeyen başta kültürel organizasyonlar olmak üzere kurumlarda başarılı bir biçimde uygulanmaya başlamıştır. Kar amacı güden ve gütmeyen kurumlar arasındaki bakış felsefesi nedeniyle halen bir takım problemler yaşanmaktadır. Pazarlama kavramı, günümüz sanat dünyası çevresinde çoğu sektördeki kadar negatif bir karşı duruş olmasına rağmen, bir gereklilik olarak büyük oranda kabul görmeye başlamıştır. Sanat pazarlaması ile ilgili çalışmalar; sanat müşterisi, sanat eseri ve sanat hizmeti gibi bir dizi olguyu kapsamaktadır. Tüm bu konular sanat deneyimi
çerçevesinde değerlendirilir. Deneyimsel pazarlamadan esinlenilerek, sanat ürün ve kanalı ile bir izlenim yaratmak oldukça farklı yaklaşımları sergiler. Geleneksel pazarlamadaki konuların aksine, sanat eserinin sergilendiği kanallar ürüne prestij katmakta ve bir sanat galerisi çoğu zaman deneyimin yaşanmasında belirleyici bir noktada olmaktadır. Kotler ve Scheff, sanat deneyiminin çeşitli boyutlarını ele almış ve buna göre sanatla bağlantılı duygular, hisler ve güdülerin deneyim üzerinde bir etkiye sahip olabileceğini ifade etmişlerdir.

Bir sanat ürünü olarak tiyatronun geniş tüketici grupları ile buluşturulmasını sağlamak üzere pazarlama bilim dalından yaygın bir biçimde yararlanılmaya başlandığı görülür. Son yıllarda hem kar amacı gütmeyen hem de özel tiyatrolar pazarlamaya yönelim göstermektedir. Hem ülkemizde hem de Amerika’da son dönemlerde tiyatro seyircisinde bir durgunluk yaşanmaktadır. Bunun başlıca nedenleri; insanların daha az boş zamana sahip olması, ev eğlence sistemlerindeki değişim, yaşam biçim değişimi sonucu sanat tüketimi yerine popüler eğlence ve akşam yemeğinin tercih edilmesi sayılabilir

Ürün

Fiyatlandırma

Dağıtım

Tutundurma

• Yaratıcı pazarlama plan ve stratejilerinin bu alanda nasıl bir etki yaratacağının kararlaştırılması,
• Yeni fırsatları ortaya çıkarmak ve riski minimize etmek için pazarlama araştırması yapılması,
• Katalog ve e-postalardan, sergileme materyallerine kadar tutundurma karma elemanlarının
satışları kolaylaştırmada nasıl kullanılacağının belirlenmesi,
• Alanla ilgili etkili satış tekniklerinin tespit edilmesi,
• Gelecekte ortaya çıkma potansiyeli yüksek olan elektronik yayın projeksiyonlarının
yapılmasıdır.

1. Müzelerin büyümesi: Günümüzde müzeler çok farklı faaliyet alanlarında artan sayıda personel ve hizmet ile görevlerini yerine getirmek durumundadırlar (sergiler, araştırma, eğitim programları, fon bulma ve idare etme, basım yayım, kültür servisi, ticari aktiviteler vb).
2. Rekabet: Kültürel aktivite sunan organizasyonların sayısının ve halkın eğlence için harcayabilecekleri zamanlarının çoğalması müzeleri rekabetçi bir çevreye sokmuştur.

Müzelerde koleksiyon gibi somut nitelikli pazarlanan ürünler bulunsa da müzenin asıl pazarladığı ürünler sadece bu koleksiyonların gösterimleri ve halka teşhiri gibi soyut nitelikli hizmetlerdir. Müzelerde yapılan asıl iş hizmet niteliğinde olup, hizmet kavramının sahip olduğu avantaj ve dezavantajlardan etkilenirler. Örneğin hizmette ürün tedarikçisiyle ayrılmaz bir bütündür, depolanamaz anında tüketilir. Dolayısıyla müzelerin performansı çalışanlarının, müzedeki işleyişin ve hizmeti sunan veya arka planda hizmetin sunumuna yardımcı olan herkesin performansından etkilenir. 

1. Ürünle bağlantılı giderler
2. İç ve dış fonların mevcudiyeti
3. Mevcut toplam kapasite
4. Müzenin paraya olan ihtiyacı

5. Herhangi bir durumda rekabetin kapsam ve yapısı
6. Rakiplerin ücretlendirme politikaları
7. Spesifik bir ürün sunuşu için potansiyel pazar büyüklüğü
8. Potansiyel ziyaretçilerin satın alma davranışı

Tutundurma karması elemanları; örgüt kimliği, kişisel satış, basılı yayınlar, satış promosyonları, reklam, halkla ilişkiler, tanıtım ve ağızdan ağıza iletişimdir.

• Müzenin imajını oluşturma, devam ettirme ve geliştirme,
• Diğer iletişim aktivitelerini destekleme,
• Müşterilerle ilgili problemlerle başa çıkma,
• Müze için özel önem arz eden kitlelerle ilişkiler kurma,
• Yeni koleksiyonların ortaya konması ve gösterimini destekleme, kolaylaştırmaktır.

Ürün;  Müzik türleri, kayıtlar ve soundlar
Performanslar; Canlı performanslar, fiziksel performans alanları
Tutundurma; İletişimle ilgili tüm tutundurma araçları ve çabaları
Fiziksel Kanıtlar; Teknik formatlar (CD, MP3) ve albüm ve single’lar
Fiyat; CD veya kaset fiyatları, Konser ücretleri
Dağıtım; Ürünün fiziksel ve elektronik dağıtımı

Müzik pazarlamasının dağıtımda; basın bültenleri, TV programları, telefon
görüşmeleri, kayıtlar, radyo ve TV performansları, fotoğraflar, video klipleri, web tabanlı tutundurma, gazete röportajları sayılabilir. Ayrıca ticari olarak üretilen ürünler, oyuncaklar, tişörtler, CD coverları da tutundurma çabaları içinde yer alır. Müzik sektöründe en yoğun olarak kullanılan tutundurma aracı televizyonlar, radyolar ve internettir. Radyo şarkının çalınmasında, TV ya da web ise hem şarkı hem de şarkıya bağlı olarak şarkıcı müzisyen ve performansın sergilenmesinde çok önemlidir.