• Yüz ifadeleri;
• Göz hareketleri;
• Gövde hareketleri;
• Mesafe (alanın kullanılması);
• Kişisel görünüm;
• Sessel faktörler;
• Sesin şiddeti,
• Tonu ve son olarak
• Dokunma/temas

• Beden Dili
a. Baş/Kafa Hareketi
b. Yüz/Surat İfadeleri/Mimikler: Yüz bölgesindeki kaslar kullanılır. Göz, kaş, alın, dudaklar
ile sözsüz mesajlar yaratılmakta ve yansıtılmaktadır.
c. Gövde Hareketleri: Baş hariç, eller, parmaklar, kollar, omuz, sırt, bacaklar, ayaklar;
gövdenin hareketleri ile iletişim kurulmasıdır.
• İknada Ses Kullanımı
• Sesin kullanımı: Kişinin kendi sesinin rengi, yüksekliği şiddeti, tonu, ritminde düzenlemeler
yaparak yansıttığı anlamları içermektedir.
• İknada Sessizliğin Kullanımı
• Sessel faktörler
• Dinleme ve Susma
• Kişisel görünüm; Giyim/Kuşam
• Dokunma/Temas iletişimi’dir. Kişinin, kendi saçına, çenesine, şakağına, alnına, yanağına eliyle
ya da parmaklarıyla temas etmesi; ellerini beline koyması, elinde kalem ya da tespih tutması,
ellerini cebine sokması gibi unsurları içermektedir.
• İknada Kişisel Eşyalar
• Zamanın Kullanımı/Kronomiks

1. İnsanlar üzerinde olumlu bir etki yaratarak, güven ve hoşlanma yaratarak, iknayı başarılı kılmak,
2. Karşımızdakileri daha iyi anlayarak etkili bir iletişim kurmak.
3. Kendi beden hareketlerimizi denetleyerek, sosyal ortamlara daha çabuk uyum sağlamak.
4. Başkalarının gerçekte ne söylemek istediğini anlamak için beden dilimizi kullanırız.

• Yüz ifadeleri (göz, dudak, kaş hareketleri), mimikler
• Kol ve el hareketleri.
• Bacak ve Ayak Hareketleri
• Duruş (Postür) ve Nefes Alma.

Leather sözsüz iletişimde en önemli mesaj aktarma bölgesinin, yüz olduğunu iddia etmektedir.

Leather yüz ifadelerini sekiz genel kategoride toplamıştır: tiksinti, mutluluk, ilgi, üzgün olma, şaşkınlık, kararlılık, sinirlilik, korku.

Jestler ve mimikler diğer kişilerin görsel sinyaller gönderen hareketleridir. Jest ve mimiklerimizin anlamını doldurması için duygu ve düşüncelerimiz ile ilgili değer taşıması gerekmektedir. Yüz kaslarının anlatım amaçlı kullanımı mimikleri; baş, el, kol, ayak, bacak ve bedenin kullanımı da jestleri oluşturmaktadır.

Jest ve mimiklerin esas ve ikincil olmak üzere iki türü bulunmaktadır.

Esas jestlerle, ikincil jestleri ayırt etmek için kendi kendimize şu soruyu sorabiliriz: Eğer ben yalnız olsaydım bu hareketi yapacak mıydım? Cevabımız hayır ise esas, evet ise ikincil jesttir.

Esas olarak anlatıma katkıda bulunmayan ve kendiliğinden refleks olarak ortaya çıkan bu hareketlere ikincil jest ve mimik adı verilmektedir.

Anlatım, sosyal ve mimik olmak üzere üç adet esas jest bulunmaktadır.

Anlatım jestleridir. Hayvanlarla da ortak olan biyolojik kökenli jestlerimizdir ve altı tanedir; mutluluk, korku, öfke, hayret, üzüntü, tiksinti. Bu jestler bireye değil, türe özgü olduğu için kültürden bağımsızdır.

Sosyal jestlerdir.

Mimik jestleri: Bu jestler bir objeyi ya da hareketi kusursuz taklit etmek için kullandığımız jestlerdir. Tiyatro, taklit ve şematik olmak üzere üçe ayrılır.

İknacının otururken ya da ayaktayken, hareketliyken ya da hareketsizken, bedeninin aldığı şekildir.

• Yalan söyleyen kişi göz temasında bulunmamaya çalışır, göz göze gelmemek için elinden geleni yapar.
• Yalan söyleyen ya da bir gerçeği saklayan kişi, ellerini ve kollarını daha az kullanır.
• Genellikle yalan söyleyen kişinin sırtı dik pozisyonda değildir.
• Kendisini itham eden insandan uzaklaşmak isteğiyle muhtemelen bakışlarını kapıya doğru çevirir.
• İşaret parmağını ikna etmek istediği kişiye yöneltmez.
• Karşısındaki kişi anlattığı hikâyeye inanana kadar fazladan bilgi vermeye devam eder.
• Sorulara asla doğrudan cevap vermez, dolaylı olarak ima eder.
• Yalan söyleyen kişi, ‘ben, biz ve bizim’ gibi zamirleri ya çok az kullanır ya da hiç kullanmaz.
• Kullandığı kelimeler açık ve net olmayabilir.
• Sorulan soruya oranla aşırı bir tepki gösterir.
• Bütün sorularınıza cevap verebilir ama kendisi size soru sormaz.
• Konu değiştirildiğinde rahatlar ve gerginliği azalır.
• Soruyu önceden düşünmüş ve cevabı hazırlamıştır.
• Sorunuzu tekrar etmenizi ister ya da soruya soruyla karşılık verir.
• Konuşmasına, ‘yanlış anlamanı istemem ama’ gibi bir cümleyle başlar.
• İlginizi dağıtmak için şaka yapar ya da dalga geçer.

.Alıcı ya da hedef kitle ile göz teması kurulmalıdır.
• Kaynak somurtkan, üzgün, havai bir surat ifadesi değil; yerine tebessüm eden bir yüz ifadesi taşımalıdır.
• Kaynak, yeri geldiğinde, karşısında konuşanı dinlediğini belli eden, başı onaylar şekilde hareket ettirmek gibi hareketler yaparak; ilgisini görünür kılmalıdır.
• Özellikle, bireylerarası yüz yüze iletişimlerde, kaynağın, kültürel koşullara göre düzenleme yaparak, alıcıyla arasındaki mesafeyi yakın hale getirmelidir.
• Kaynak, saçları, temizliği, giyim kuşamıyla, sağlıklı, özenli ve temiz bir görünüm sergileyecek şekilde, kendinize özen göstermelidir.
• Jest ve mimikleri, amaca yönelik olarak kullanmaya özen göstermelidir. Ancak, jest ve mimikler, gözü yormayacak ve olumsuz bir algılama yaratmayacak şekilde kullanılmalıdır. Eğer kaynağın, herhangi bir jest ya da mimiği olumsuz algılanıyorsa, kişi çalışarak jest ve mimiklerini düzenleyebilir.
• Konuşma hızı, monotonluk yaratmayacak ve algılamayı zorlaştırmayacak bir hızda, ne hızlı ne de yavaş olmalıdır. Sesin tonu ve yüksekliğinde de, ölçülü olunmalıdır.
• Kaynak, ayaktaysa duruyorsa, omurgası ve omuzları ile canlı, sağlıklı bir duruş sergilemeli; yine monotonluk yaratmamak için konumunda ufak değişiklikler yaparak iletişim kurmalıdır.
• Kaynak, oturur konumdaysa, oturduğu yer de de, özensiz, yorgun, ilgisiz, saygısız bir algı yaratmayacak şekilde, oturma şekline dikkat etmelidir.

Yakınlık iletişimi ya da iletişim etkinliğinde bulunurken, kaynak ya da alıcılardan birisinin, aralarındaki fiziksel mesafeyi nasıl kullandığı ile ilgilidir.

Bunlar: Kamusal mesafe, sosyal ya da resmi mesafe, bireysel ya da resmi olmayan mesafe ve samimi mesafe”dir

Bireysel ya da Resmî Olmayan Mesafe: İki mesai arkadaşı, ortak ilgileri olan bir konuyu tartışırken, bu uzaklığı kullanabilirler.

Zamanın kullanımıdır.

Sesin yüksekliği, ses perdesi, sesin hızı, ses kalitesi, telaffuzun açık ve net olması, vurgu kalıpları ve sessizliğin kullanımı.

Psiko Linguistik susma; dilin gramatik yapısının getirdiği susmadır. (birine bir şey anlatırken yavaş yavaş anlatma ve gerekli yerlerde duraklama). İkiye ayrılır:
a. Kısa süreli susma
b. Uzun süreli susma

• yabancılara dokunma;
• güneş yanığından dolayı acı çeken birine dokunulduğundaki gibi, birine dokunarak acı çektirmesine neden olma
• başkalarının konuşmalarını veya çalışmalarını engelleyen dokunma; 
• Bir şeyin yerini değiştirmeye neden olan dokunma;
• güreşmek gibi, fazla agresif olan şakacı dokunuşlar ve
• “sert, el şakası” olarak adlandırılan negatif bir noktayı vurgulayan dokunma.

Renkler; belli bir algı ve duygu yaratmak için, bir anlam ve bir çağrışımı sembolize etmek için, dikkat çekmek, akılda kalmak, etkilemek ve yön vermek için, farklılaşmak, fark edilmek ya da fark edilmemek için, tutum ve davranışları yönlendirmek için, rahatlamak, rahatlatmak ya da heyecanlandırmak için kullanılabilir.

• İletişim yokluğunu olanaksız kılma,
• duygu ve coşkuları yetkin biçimde dile getirme,
• kişiler arasındaki ilişkileri tanımlama ve belirleme,
• sözlü iletişimin içeriği hakkında bilgi verme,
• güvenilir iletiler sağlama,
• kültüre göre biçimlemedir.